Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kamila Paszowska - Wojnar po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. D. przy udziale uczestnika postępowania Gminnego Centrum Kultury w K. na decyzję Wójta Gminy K. z 28 lipca 2017 r. nr I - 14/A/06/2017 w przedmiocie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu oraz piwa postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z 9 sierpnia 2021 r. strona skarżąca R. D. wniósł skargę na decyzję Wójta Gminy K. z 28 lipca 2017 r. nr I- 14/A/06/2017 w przedmiocie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu oraz piwa przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży dla punktu sprzedaży zlokalizowanego w miejscowości D.
Jak wynika z akt sprawy wnioskiem z 27 lipca 2017 r. Gminne Centrum Kultury w K., reprezentowane przez J. K. zwróciło się do Wójta Gminy K. o wydanie przedmiotowego zezwolenia.
Pismem z 3 grudnia 2021 r. strona skarżąca została wezwana do złożenia odpisu skargi celem jej doręczenia uczestnikowi postępowania oraz do wykazania interesu prawnego do wniesienia skargi.
W zakreślonym przez Sąd terminie, strona skarżąca odpowiedziała na wezwanie Sądu. Strona skarżąca wskazała, że jako przedsiębiorca prowadzi w K. restaurację "[...]". Wójt, a dzisiejszy Burmistrz M. C. zabrał mu koncesję na sprzedaż alkoholu pod pozorem nieprzestrzegania przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
W postępowaniu sądowoadministracyjnym w pierwszej kolejności Sąd bada dopuszczalność skargi w tym legitymację do jej wniesienia.
W przedmiotowej sprawie należy podkreślić, że skarga została wniesiona przez R. D. Decyzja zezwalająca na sprzedaż napojów alkoholowych została skierowana do Gminnego Centrum Kultury (wnioskodawcy).
Przepis art. 50 § 1 ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 - P.p.s.a.) stanowi, że uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Ponadto, przepis art. 50 § 2 P.p.s.a. wskazuje, iż uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi. Zgodnie z treścią normatywną art. 50 § 1 P.p.s.a. o statusie strony w postępowaniu sądowym decyduje posiadanie interesu prawnego. Podstawę procesowej legitymacji strony musi stanowić przepis prawa materialnego wskazujący na własne uprawnienie lub obowiązek podmiotu, które podlegają skonkretyzowaniu w postępowaniu administracyjnym. Interes prawny podmiotu wnoszącego skargę do sądu przejawia się zatem w tym, iż podmiot ten działa bezpośrednio we własnym imieniu i ma roszczenie o przyznanie uprawnienia lub zwolnienie z nałożonego obowiązku.
Zgodnie z art. 18 ust.1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1119 z późn. zm.).Sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży, zwanego dalej "organem zezwalającym". Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na podstawie wniosku przedsiębiorcy. (ust. 2) . Z akt administracyjnych wynika, że wnioskodawcą w niniejszej sprawie jest Gminne Centrum Kultury w K. reprezentowane przez J. K., które jest jedyną stroną postępowania i to do wnioskodawcy została skierowana zaskarżona decyzja.
W związku z powyższym Gminne Centrum Kultury w K. jako adresat zaskarżonej decyzji posiadało interes prawny w rozumieniu art. 50 § 1 p.p.s.a. do jej zaskarżenia. Tymczasem skargę do Sądu wniósł R. D., który nie wykazał istnienia własnego indywidualnego interesu prawnego w zaskarżeniu kwestionowanej decyzji. W konsekwencji nie mógł on skutecznie wnieść w tej sprawie skargi do sądu administracyjnego. Brak interesu prawnego powoduje bowiem niedopuszczalność skargi oraz skutkuje jej odrzuceniem na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a.
Niezależnie od powyższego należy wskazać, że przedmiotem zaskarżenia jest decyzja organu pierwszej instancji, od której stronie przysługiwało odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu. Zgodnie z art. 52 § 1 P.p.s.a. Skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. § 2. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie. W sprawie przed wniesieniem skargi do Sądu nie wyczerpano środków zaskarżenia.
Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. odrzucił skargę.