Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA - Bogumiła Kalinowska po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego we Wrocławiu na zarządzenie Burmistrza Miasta i Gminy P. z dnia 10 grudnia 2002r. Nr [...] w przedmiocie powołania J. P. na stanowisko zastępcy Burmistrza Miasta i Gminy P. postanawia odrzucić skargę.
W dniu 21 października 2004 r.- działając na podstawie art. 5 ustawy z dnia 20.06.1985 r. o Prokuraturze ( Dz. U. z 1994 r. Nr 19 ,poz.70 ze zm. ), art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2000r. nr 192, poz. 1591 ze zm. ) oraz art. 50 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2002r. Nr 153 , poz. 1270) - Prokurator Okręgowy we W. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na zarządzenie nr [...] Burmistrza Miasta i Gminy P. z dnia 10 grudnia 2002 r. w sprawie powołania J. P. na stanowisko zastępcy Burmistrza Miasta i Gminy P.
Zarzucając naruszenie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26.07.2000 r. w sprawie zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich, określonych w załączniku nr 3, I Tabeli stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników urzędów gmin, miast , pkt 4 ( Dz. U. z 2002r. Nr 210, poz. 1784 ze zm. ) - Prokurator Okręgowy wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonego zarządzenia, jako że J. P., w dacie powołania go na stanowisko zastępcy Burmistrza Miasta i Gminy P. nie spełniał wymagań określonych dla objęcia tego stanowiska.
W odpowiedzi na skargę strona przeciwna - Gmina P. - wniosła o odrzucenie skargi wobec jej wniesienia po upływie przewidzianego terminu, ewentualnie, przy braku podstaw do uznania podstaw do odrzucenia skargi - o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjne we Wrocławiu zważył, co następuje:
Stosownie do brzmienia art. 53 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. nr 153, poz. 1270 ze zm.)- zwanej dalej upsa - Prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich mogą wnieść skargę w terminie sześciu miesięcy od dnia doręczenia stronie rozstrzygnięcia w sprawie indywidualnej, a w pozostałych przypadkach w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie aktu lub podjęcia innej czynności uzasadniającej wniesienie skargi. Termin ten nie ma zastosowania do wnoszenia skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej.
Przedmiotem wniesionej przez Prokuratora Okręgowego we W. skargi jest zarządzenie Burmistrza Miasta i Gminy P. w sprawie powołania na swe stanowisko zastępcy. W świetle uregulowań prawnych zawartych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. tekst jedn. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w rozdziale 4 zatytułowanym "akty prawa miejscowego stanowionego przez gminę" - zarządzenie burmistrza podjęte w trybie art. 26a tej ustawy o powołaniu lub odwołaniu swego zastępcy nie jest aktem prawa miejscowego, stanowiąc nadto akt o charakterze wewnętrznym, konkretnym i jednostkowym.
Wobec powyższego, na tle przytoczonej normy prawnej art. 53 § 3 upsa należy stwierdzić, iż w niniejszej sprawie skuteczność wniesienia skargi przez Prokuratora na wymienione zarządzenie burmistrza o powołaniu na stanowisko zastępcy obwarowane jest zachowaniem sześciomiesięcznego terminu do jej wniesienia , licząc od dnia wejścia w życie zarządzenia. Tymczasem, jak wynika z § 2 zarządzenia Burmistrza Miasta i Gminy P. nr [...] z dnia 10 grudnia 2002 r. w sprawie powołania J. P. na stanowisko zastępcy burmistrza - weszło ono w życie z dniem podpisania tj. 10 grudnia 2002 r. Zatem termin do jego zaskarżenia przez Prokuratora do sądu administracyjnego upływał w dniu 10 czerwca 2003 r.
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 2) upsa sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia. Po myśli zaś § 3 powołanego artykułu sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji.