Skarga L M na decyzję D I C we W w przedmiocie określenia kwoty długu celnego, podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług z tytułu importu towaru, wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Maciej Guziński po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi L M na decyzję D I C we W z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego, podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług z tytułu importu towaru, wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] N U C w L określił niezaksięgowaną kwotę należności wynikającą z długu celnego oraz kwotę podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług z tytułu importu towaru w łącznej wysokości [...] zł.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie jej wykonania. Postanowieniem z dnia [...] (nr [...]) D I C we W wstrzymał w całości wykonanie wskazanej wyżej decyzji N U C (do dnia wydania decyzji ostatecznej). Następnie decyzją z dnia [...] (nr [...]) D I C we W utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Pismem z dnia [...] skarżący złożył skargę na decyzję D I C we W, wnosząc jednocześnie o "zawieszenie wykonania zaskarżonej decyzji (...)". Następnie w piśmie z dnia [...] skarżący wniósł o wydanie postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji lub utrzymanie w mocy postanowienia D I C we W z dnia [...], którym wstrzymano wykonanie decyzji N U C w L. W uzasadnieniu wskazał, że egzekucja należności celnych i podatkowych wyrządzi skarżącemu znaczne szkody i spowoduje trudne do odwrócenia skutki.

Z dokumentów dołączonych do akt administracyjnych wynika, że skarżący jest rencistą i z tego tytułu otrzymuje roczny dochód w wysokości [...] zł brutto, ponadto jest osobą niepełnosprawną. Skarżącego wiąże z żoną umowa o rozdzielności majątkowej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej w skrócie jako "p.p.s.a.") wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a., Sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, będących przedmiotem zaskarżenia, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Instytucja ta ma charakter wyjątku od zasady przewidującej, że ostateczna decyzja administracyjna korzysta z domniemania zgodności z prawem i podlega wykonaniu.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyrażonym m.in. w postanowieniu NSA z dnia 20 grudnia 2004 r. (sygn. akt GZ 138/2004), podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji zgodnie z art. 61 § 3 powołanej ustawy jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że chodzi o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu.

W nawiązaniu do wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji należy podnieść, że w ocenie Sądu zasługuje on na uwzględnienie. Skarżący wykazał, że wykonanie zaskarżonej decyzji może spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, gdyż zapłata kwoty [...] zł mogłaby być dla niego znacznym utrudnieniem oraz mogłoby to zagrozić bytowi materialnemu skarżącego.

Z uwagi na powyższe na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a. Sąd postanowił, jak w sentencji.

Strona 1/1