Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu - Barbara Koźlik po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adw. I.Kr. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi D. L. na postanowienie Wojewody Dolnośląskiego z dnia [---] nr [---] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym postanawia: przyznać pełnomocnikowi adw. I. K. wynagrodzenie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej na zasadzie prawa pomocy, w kwocie 147,60 (słownie: sto czterdzieści siedem 60/100) złotych, w tym 23% VAT.
Postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2013 r. skarżącej przyznane zostało prawo pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Na tej podstawie, po wystąpieniu do Okręgowej Rady Adwokackiej we W., na pełnomocnika D.L. została wyznaczona adw. I. K., która zastępowała skarżącą przed tutejszym Sądem. Koszty wynagrodzenia w tym zakresie zostały przyznane w wyroku z dnia 11 czerwca 2013 r.
Po doręczeniu wyroku wraz z uzasadnieniem, pełnomocnik sporządziła opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej i wniosła o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oświadczając, że koszty te nie zostały zapłacone w części ani w całości.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012, poz. 270), wyznaczony profesjonalny pełnomocnik otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie do treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b/ rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, adwokatowi, który prowadził sprawę w pierwszej instancji, przysługuje wynagrodzenie w wysokości 50 % stawki minimalnej, określonej w § 18 ust. 1 pkt 1, jednak nie mniej niż 120 zł. Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, stawki minimalne w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji wynoszą: w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna - stawka minimalna obliczona na podstawie § 6, za sporządzenie skargi i udział w rozprawie w sprawie skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego - 600 zł, a w innych sprawach - 240 zł.
W niniejszej sprawie przedmiotem zaskarżenia było postanowienie w przedmiocie stanowiska wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym. W związku z tym, przyjąć należało stawkę minimalną w wysokości 240 zł.
Wobec tego, za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej pełnomocnikowi z urzędu przysługiwało wynagrodzenie w kwocie 120 zł, które podlegało podwyższeniu o wartość podatku od towarów i usług, na mocy § 2 ust. 3, to jest o 27,60 zł.
Wobec powyższego, na podstawie art. 250 i art. 258 § 2 pkt 8 ustawy procesowej oraz powołanych przepisów rozporządzenia, postanowiono jak w sentencji.