Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Orłowska po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. R. na bezczynność Prezydenta Miasta w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o zmianę imienia i nazwiska postanawia: odrzucić skargę kasacyjną wniesioną przez K. R..
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 29 października 2012 r. odrzucił skargę K. R. na bezczynność Prezydenta Miasta w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o zmianę imienia i nazwiska.
Odpis postanowienia wraz z pouczeniem o sposobie i terminie zaskarżenia postanowienia skargą kasacyjną doręczono skarżącemu w dniu 12 listopada 2012 r. (vide: zwrotne potwierdzenie odbioru k. 93 akt sądowych).
W dniu 27 listopada 2012 r. (data stempla pocztowego) skarżący wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku osobiście sporządzoną skargę kasacyjną od opisanego postanowienia, wskazując że: "zaskarża w całości postanowienie Sądu w Skardze Kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego... dotyczy postanowienia Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 29 października 2012 r. o sygnaturze akt: III SAB/Gd 21/12".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 175 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "P.p.s.a.", uprawnionymi do sporządzenia skargi kasacyjnej są wyłącznie podmioty w tym przepisie wymienione, a mianowicie: adwokaci lub radcy prawni we wszystkich sprawach, natomiast w sprawach obowiązków podatkowych również doradcy podatkowi, a w sprawach własności przemysłowej także rzecznicy patentowi. Wyjątki od przymusu adwokackiego reguluje § 2 powołanego wyżej przepisu i dotyczy on sędziów, prokuratorów, notariuszy, radców Prokuratorii Generalnej, profesorów i doktorów habilitowanych nauk prawnych, występujących w charakterze stron postępowania lub ich pełnomocników, a także wnoszących skargę kasacyjną prokuratora lub Rzecznika Praw Obywatelskich lub Rzecznika Praw Dziecka.
Z treści przytoczonych przepisów oraz okoliczności sprawy wynika, iż skarga kasacyjna w niniejszej sprawie powinna być sporządzona, co oznacza napisana i podpisana, przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym. Nie jest dopuszczalne sporządzenie skargi przez samą stronę, która nie odpowiada określonym w ustawie wyjątkom od przymusu adwokackiego (radcowskiego). Natomiast skarżący K. R. sporządził w niniejszej sprawie skargę kasacyjną osobiście, a z akt sprawy nie wynika, aby był on podmiotem uprawnionym do osobistego jej sporządzenia, wymienionym w art. 175 § 2 wskazanej ustawy.
Stosownie do treści art. 178 P.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Niespełnienie wymogu wynikającego z art. 175 P.p.s.a. jest brakiem nieusuwalnym i czyni wniesienie skargi kasacyjnej niedopuszczalnym (vide: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 marca 2004 r. OSK 69/04 nie publ., B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, wyd. II, Wolters Kluwer Zakamycze 2006, s. 409).
Mając na względzie powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, na podstawie art. 178 P.p.s.a. skargę kasacyjną odrzucił.
: