Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Felicja Kajut po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. N. na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 lutego 2004 r., sygn. akt [...] przez Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej postanawia odrzucić skargę.
J. N. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 lutego 2004 r., sygn. akt [...] oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 sierpnia 2004 r., sygn. akt [...]. W skardze zarzucono Dyrektorowi Oddziału Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, że nie wykonał ww. wyroków, co spowodowało, że skarżący został pozbawiony prawa wykupu lokalu ( wcześniej przyznanego mu jako służbowy) lub otrzymania ekwiwalentu za rezygnacje z kwatery służbowej.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 czerwca 2015 r. skarżący został wezwany do złożenia w terminie 7 dni pisma procesowego zawierającego oświadczenie, czy skarżący przed wniesieniem skargi do Sądu wyzwał organ do wykonania wyroku na piśmie lub czy wnosił zażalenie na bezczynność tego organu do Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej - jeśli tak, skarżący został zobowiązany do złożenia odpisu takiego pisemnego wezwania lub zażalenia - pod rygorem odrzucenia skargi.
Ww. wezwanie doręczono skarżącemu w dniu 16 czerwca 2015 r. (dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru w aktach sprawy).
W piśmie datowanym na dzień 20 czerwca 2015 r. skarżący oświadczył, że wielokrotnie występował pisemnie do Dyrektora Oddziału Regionalnego WAM i Prezesa WAM, jak również do Ministra Obrony Narodowej w sprawach swojego mieszkania. Każdorazowo był zbywany lub odsyłany do innej instancji. Dlatego w tak krótkim czasie nie jest w stanie załączyć odpisów, gdyż jest ich bardzo dużo. Wobec powyższego wniósł, by Sąd zobowiązał organ do dostarczenia pełnej dokumentacji sprawy oraz toczącej się w niej korespondencji. Skarżący stwierdził, że na rozprawie, odnosząc się do ww. dokumentacji, będzie mógł przedstawić uzasadnienie swojej skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej zwanej "p.p.s.a.", w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania oraz w razie bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny. Zgodnie z § 3 tego przepisu wykonanie wyroku lub załatwienie sprawy po wniesieniu skargi, o której mowa § 1, nie stanowi podstawy do umorzenia postępowania lub oddalenia skargi.
Badając kwestię dopuszczalności skargi na tle regulacji zawartej w art. 58 § 1 w zw. z art. 154 § 1 p.p.s.a. Sąd wskazuje, że "wezwanie do wykonania wyroku", stanowi w tym przypadku bezwzględny warunek dopuszczalności skargi. Oznacza to, że podmiot, który wnosi skargę do sądu administracyjnego musi wykazać, że zwrócił się do właściwego organu z takim wezwaniem.
Celem warunku wezwania do wykonania wyroku jest bowiem umożliwienie organowi podjęcia niezbędnych do załatwienia sprawy czynności, bez konieczności kierowania sprawy na drogę sądową.
Z akt sprawy oraz z oświadczenia skarżącego zawartego w piśmie z dnia 20 czerwca 2015 r. nie wynika, że skarżący przed wniesieniem skargi wezwał organ do wykonania wyroku z dnia 11 lutego 2004 r., sygn. akt [...]. Skarżący był bowiem zobligowany przedstawić Sądowi niepodważalne potwierdzenie wykonania tego obowiązku, poprzez nadesłanie odpisu wezwania, czego nie uczynił.
Z tej też przyczyny Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uznał skargę za niedopuszczalną i na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę odrzucił.