Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. K. na bezczynność Rady Miejskiej w przedmiocie podjęcia uchwały dotyczącej przywrócenia pomnika do właściwego stanu postanawia 1. przyznać W. K. prawo pomocy przez ustanowienie adwokata, 2. odmówić skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
W. K. wnioskiem z dnia 11 sierpnia 2015 r. wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Podał, że nie prowadzi wspólnego gospodarstwa domowego, nie uzyskuje żadnego dochodu, nie jest właścicielem nieruchomości, nie posiada oszczędności. Pozostaje w związku małżeńskim, w którym istnieje ustrój rozdzielności majątkowej, wobec czego nie może wskazać, jakim majątkiem dysponuje żona.
Postanowieniem z dnia 19 października 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy uznając, że uchyla się on od obowiązku podania dokładnych danych o swoim stanie majątkowym i dochodach. Wbrew temu co wynika z treści wniosku i pism skarżącego, w sprawie o sygn. akt III SA/Gd 460/15 tutejszego sądu skarżący ustanowił pełnomocnika z wyboru i uiścił wpis od skargi kasacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu zażalenia skarżącego, postanowieniem z dnia 25 listopada 2015r. , sygn. akt II OZ 1161/15, uchylił zaskarżone postanowienie. W uzasadnieniu NSA wskazał, że argumentacja Sądu pierwszej instancji nie uzasadnia oddalenia wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Sąd nie odniósł się do dołączonego przez skarżącego do sprzeciwu postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego z 1 lipca 2015 r., którym umorzono prowadzone wobec niego postępowanie egzekucyjne. Z postanowienia tego wynika, że skarżący na zajętym rachunku bankowym nie posiada środków pieniężnych, że nie posiada innych rachunków bankowych, że nie otrzymuje świadczeń z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz nie jest właścicielem nieruchomości. Z pisma tego można się zorientować, że sytuacja majątkowa skarżącego jest bardzo trudna. NSA wskazał, że nie jest przekonujący argument Sądu o powinności wyjaśnienia, z czego strona finansuje swoje codzienne potrzeby , podobnie jak argument dotyczący uiszczenia przez skarżącego wpisu od skargi kasacyjnej i ustanowienia pełnomocnika z wyboru w sprawie o sygn. akt III SA/Gd 460/15- bowiem w innych sprawach odmowa udzielenia skarżącemu prawa pomocy skutkowała odrzuceniem skargi z powodu nieuiszczenia wpisu lub skargi kasacyjnej z uwagi na jej niesporządzenie przez fachowego pełnomocnika.
NSA stwierdził, że Sąd pierwszej instancji winien ocenić, czy skarżący jest w stanie ponieść koszty postępowania i rozstrzygnąć o jego wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
W wyniku ponownego rozpoznania sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W rozpatrywanej sprawie W. K. wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Z uwagi na treść art. 2 w zw. z art. 1 pkt 73 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2015 r. , poz. 658), art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), stosuje się w brzmieniu dotychczasowym.
Zgodnie z treścią art. 260 p.p.s.a. postanowienie, od którego wniesiono sprzeciw utraciło moc, a sprawa podlega ponownemu rozpatrzeniu przez sąd.
W myśl art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 245 § 2 p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy podmiot wnioskujący o prawo pomocy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Z kolei z art. 246 §1 pkt 2 w zw. z art. 245 § 3 p.p.s.a. wynika, że przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy podmiot wnioskujący o prawo pomocy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania. Sąd, mając na uwadze stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w postanowieniu z dnia 25 listopada 2015r. , sygn. akt II OZ 1161/15 stwierdza, że skarżący wykazał, że jego sytuacja jest trudna, szczególnie z uwagi na treść postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego z 1 lipca 2015 r., którym umorzono prowadzone wobec niego postępowanie egzekucyjne.
Tym niemniej , w ocenie Sądu, skarżący jest w stanie uiścić w niniejszej sprawie koszty sądowe. Skarżący, już po wydaniu postanowienia przez NSA, uiścił takie koszty - wpis od skargi - w dniu 16 grudnia 2015 r. w wysokości 300 zł w sprawie o sygn. akt III SA/Gd 460/15. Oznacza to, że dysponuje on środkami finansowymi, które nie pozwalają na uznanie, że wykazał , że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
W tych okolicznościach Sąd, na podstawie art. 260 p.p.s.a. w związku z 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.