Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.L. na bezczynność Burmistrza Miasta w sprawie specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia: odrzucić skargę.
A.L. (zwana dalej także "skarżącą") wniosła skargę na bezczynność Burmistrza Miasta w sprawie specjalnego zasiłku opiekuńczego.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta wniósł o odrzucenie skargi, gdyż skarżąca nie poprzedziła złożenie skargi wniesieniem ponaglenia, a jednocześnie - jedynie z ostrożności procesowej - wskazał na podstawy oddalenia skargi.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału III tut. Sądu z dnia 9 lipca 2020 r. skarżąca została wezwana do usunięcia braku formalnego skargi przez udzielenie informacji, czy przed wniesieniem skargi do sądu wnosiła ponaglenie do właściwego organu z jednoczesnym zobowiązaniem do nadesłania odpisu ponaglenia. W zarządzeniu zakreślono skarżącej termin 7 dni wskazując rygor odrzucenia skargi.
Powyższe wezwanie zostało doręczone skarżącej w dniu 20 lipca 2020 r. (potwierdzenie doręczenia - k. 16 akt sądowych).
W piśmie z dnia 27 lipca 2020 r. (data stempla pocztowego - 28.07.2020 r.) skarżąca oświadczyła, że wezwała organ do wydania decyzji lecz kopii pisma nie posiada. Skarżąca wskazała, że potwierdzeniem na to może być załączone przez nią pismo Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia 6 kwietnia 2020 r. (nr (...)).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 57 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm. - dalej powoływanej jako: "p.p.s.a."), skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym.
Zgodnie zaś z art. 49 § 1 p.p.s.a., jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Ponadto stosownie do treści art. 52 § 1 p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia, należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie. Zgodnie z art. 53 § 2b p.p.s.a. skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania można wnieść w każdym czasie po wniesieniu ponaglenia do właściwego organu.
W rozpoznawanej sprawie skarżąca została prawidłowo i skutecznie wezwana do uzupełnienia wskazanego braku formalnego od skargi w dniu 20 lipca 2020 r., a siedmiodniowy termin na uzupełnienie wskazanego braku formalnego skargi (tj. udzielenia odpowiedzi czy wnosiła przed wniesieniem skargi ponaglenie do właściwego organu stosownie do wymogu wynikającego z art. 53 § 2b p.p.s.a. i w przypadku twierdzącej odpowiedzi nadesłania odpisu tego ponaglenia) upłynął z dniem 27 lipca 2020 r.
W ocenie Sądu pismo skarżącej z dnia 27 lipca 2020 r. nie może stanowić o skutecznym uzupełnieniu niniejszego braku i dowodzić faktu wniesienia ponaglenia przez skarżącą przed wniesieniem niniejszej skargi, bowiem w istocie stanowi jedynie samo twierdzenie (oświadczenie) skarżącej o wezwaniu organu do wydania decyzji, nie potwierdzone jednak nadesłaniem odpisu pisma stanowiącego ponaglenie organu w niniejszej sprawie. Wskazane z kolei przez skarżącą pismo Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia 6 kwietnia 2020 r. nie potwierdza faktu, że skarżąca wniosła ponaglenie w sprawie specjalnego zasiłku opiekuńczego. Podkreślić w tym miejscu należy, że to na stronie skarżącej ciąży obowiązek wykazania, że przed złożeniem skargi skarżąca skierowała do właściwego organu ponaglenie.
Niezależnie od powyższego stwierdzić także należy, że zarówno z przekazanych przez Burmistrza Miasta akt sprawy, jak też z wyjaśnień organu przedstawionych w odpowiedzi na skargę wynika, iż w niniejszej sprawie skarżąca nie wniosła ponaglenia stosownie do art. 37 § 3 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm.).
Mając to na uwadze stwierdzić należy, że skarżąca nie wyczerpała przedsądowego trybu kontroli działalności organów administracji publicznej, wymaganego przez przepisy prawa, w szczególności nie dopełnił wymogu wskazanego w treści art. 53 § 2b p.p.s.a., istotnego dla skutecznego wniesienia skargi na bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania.
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę jeżeli z innych przyczyn (aniżeli wskazane w punktach od 1 do 5) wniesienie skargi jest niedopuszczalne.
Mając na uwadze powyższe, skargę - na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 53 § 2b p.p.s.a. - należało uznać za niedopuszczalną i odrzucić, o czym Sąd orzekł w sentencji postanowienia.