Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Dominiak po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. P. syna F. na bezczynność Starosty w przedmiocie rejestracji pojazdu postanawia przyznać skarżącemu J. P. synowi F. prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych.
Skarżący (syn F.) wniósł o przyznanie mu prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych.
Postanowieniem z dnia 2 czerwca 2009 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy.
J. P. wniósł sprzeciw od powyższego postanowienia.
Uwzględniając fakt, że wniesiony sprzeciw nie podlegał odrzuceniu, zgodnie z dyspozycją art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), postanowienie, od którego wniesiono sprzeciw utraciło moc, a sprawa podlega ponownemu rozpatrzeniu przez Sąd.
Wojewódzki Sad Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Skarżący wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, tj. o zwolnienie od opłat sądowych.
Przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym osobie fizycznej następuje, gdy wykaże ona, że nie jest wstanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 cytowanej ustawy).
Wskazane przepisy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zgodnie z którą strona obowiązana jest pokrywać koszty wywołane swoim uczestnictwem w sprawie. Na wnioskodawcy spoczywa wykazanie, że jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach.
Z oświadczenia skarżącego zawartego we wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz z przedłożonych przez niego dokumentów wynika, że skarżący otrzymuje emeryturę w wysokości 695 zł, posiada 10 -cio letni samochód osobowy marki Tico, w okresie od kwietnia 2008 do marca 2009 r. miał obowiązek spłaty pożyczki - po 177,73 zł miesięcznie, część środków przeznacza na leki. W dniu 28 maja 2007 r. zawarł związek małżeński, lecz z żoną posiada rozdzielność majątkową. Żona utrzymuje się z renty w wysokości 605 zł miesięcznie.
W ocenie Sądu wskazane przez skarżącego okoliczności wskazują, że spełnia on ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym. Z tych względów Sąd na mocy art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji postanowienia.