Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.W. na bezczynność Dyrektora Zakładu Karnego nr 2 w S. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: stwierdzić swoją niewłaściwość i przekazać sprawę sądowi właściwemu - Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Opolu.
Pismem z dnia [...] r. M.W. złożył skargę na bezczynność Dyrektora Zakładu Karnego nr 2 w S. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicachzważył, co następuje:
Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość. Właściwość miejscową wojewódzkich sądów administracyjnych regulują przepisy art. 13 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 tekst jedn. ze zm. - zwana dalej p.p.s.a.).
Mając na uwadze powołane przepisy, wojewódzkie sądy administracyjne rozpoznają wszystkie sprawy sądowoadministracyjne z wyjątkiem spraw, dla których zastrzeżona jest właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona.
Stosowanie natomiast do art. 59 § 1 p.p.s.a., jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny, sąd, który stwierdził swą niewłaściwość, przekaże sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu. Postanowienie w tym zakresie może zapaść na posiedzeniu niejawnym.
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi jest bezczynność Dyrektora Zakładu Karnego nr 2 w S., zatem właściwym miejscowo do rozpoznania niniejszej sprawy jest Wojewódzki Sąd Administracyjny Opolu. Na obszarze właściwości tego Sądu ma bowiem siedzibę organ administracji publicznej, którego działalnie zostało w sprawie zaskarżone.
Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 59 § 1 w zw. z art. 13 § 2 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.