Sprawa ze skargi na bezczynność SKO
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janusz Kasprzycki po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. M. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego postanawia skargę odrzucić

Uzasadnienie

E. M. wniósł skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Wskazał, że skarga związana jest z brakiem rozpatrzenia zarzutów dotyczących nieprawidłowości postępowania prowadzonego przez Wójta Gminy w sprawie zawężenia pasa drogowego oraz utrudniania dojazdu. Wniósł o zobowiązanie Samorządowego Kolegium Odwoławczego do merytorycznego rozpatrzenia zarzutów.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej odrzucenie. Kolegium wyjaśniło, że w dniu 2 maja 2011 r.

do organu wpłynęło zażalenie E. M., na bezczynność Wójta Gminy w związku z brakiem podejmowania działań dotyczących zawężenia i wykonywania samowolnych prac w obrębie pasa drogowego dz. nr [...] w L. Po rozpatrzeniu powyższego zażalenia Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z dnia 31 października 2011 r. uznało zażalenie za nieuzasadnione, gdyż decyzją z dnia 16 maja 2011 r. działający Wójt Gminy umorzył postępowanie administracyjne wszczęte z urzędu w sprawie "usytuowania ogrodzenia działki nr ew. [...] względem drogi gminnej o nr ew. [...] w L. Ustosunkowując się do zarzutów podniesionych w skardze, Kolegium wyjaśniło, iż zażalenie E. M. na bezczynność Wójta Gminy w przedmiotowej sprawie zostało już przez Kolegium rozpatrzone. Ponieważ sprawa dotyczącą rozpatrzenia zażalenia na bezczynność organu została załatwiona poprzez wydanie postanowienia uznającego zażalenie za nieuzasadnione, to skarga na bezczynność w tym stanie faktycznym jest bezzasadna. Ponadto Kolegium wskazało, że skarżący nie spełnił warunku określonego w art. 37 § 1 k.p.a., bowiem przed wniesieniem skargi nie wezwał Samorządowego Kolegium Odwoławczego do usunięcia naruszenia prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity, Dz. U. z 2012 r.

Nr 0, poz. 270, zwanej dalej p.p.s.a.), skargę do sądu administracyjnego można wnieść dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia, o ile służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.

Z powyższego wynika zatem, że wyczerpanie stosownych środków zaskarżenia jest podstawową przesłanką dopuszczalności wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia, w myśl art. 52 § 2 p.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

Wniesienie skargi na bezczynność organu jest więc możliwe dopiero po wniesieniu zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie do organu administracji publicznej wyższego stopnia, lub też wezwania do usunięcia naruszenia prawa w przypadku gdy przepisy nie przewidują organu wyższego stopnia.

Zarządzeniem sędziego pełnomocnik skarżącego został wezwany o wykazanie, że przed wniesienie skargi do sądu administracyjnego skarżący wezwał Samorządowe Kolegium Odwoławcze do usunięcia naruszenia prawa, jak to wskazał w swoim piśmie z dnia 12 marca 2012 r. - w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.

Powyższe wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącego w dniu 6 kwietnia 2012 r. Termin do jego wykonania upłynął bezskutecznie w dniu 13 kwietnia 2012 r.

Skoro pomimo wezwania pełnomocnik skarżącego nie wykazał, że przed wniesienie skargi na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego skarżący skorzystał z przysługującego mu środka prawnego w postaci wezwania do usunięcia naruszenia prawa, zgodnie z treścią art. 37 k.p.a., (w tym przypadku nie wezwał SKO, bo nie ma organu wyższego stopnia nad tym organem), to skarga jest niedopuszczalna.

Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity, Dz. U.

z 2012 r. Nr 0, poz. 270), orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1