Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Czeluśniak (spr.) Sędziowie NSA Krystyna Kutzner WSA Maria Zawadzka po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi K. J. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w przedmiocie równoważnika za brak lokalu mieszkalnego postanawia skargę odrzucić.
Pismem z dnia 13 czerwca 2019 r. skarżący K. J. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w przedmiocie równoważnika za brak lokalu mieszkalnego "w związku z milczeniem skarżonego organu administracji w przedmiocie mojego wystąpienia o działania tego organu w przedmiocie mojego konstytutywnego prawa do równoważnika za brak lokalu mieszkalnego od dnia 1 maja 2005 roku, z dnia 20 listopada 2012 roku, wobec wiedzy tegoż organu, iż świadczenia te bezprawnie od tej daty mi wstrzymano, a w tym zakresie jednoznacznie wypowiedział się merytorycznie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 stycznia 2009 roku do sygnatury akt II SA/Wa 1032/08, stwierdzając, iż działania organów i ich wykładnia prawa, wskazująca na dopuszczalność nie wypłacania mojej osobie od dnia 1 maja 2005 roku świadczeń równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego, jest sprzeczna z obowiązującymi normami prawa i wprost godzi w prawo strony dobrze i słusznie nabyte na stan spoczynku, jak również niedopuszczalne było stwierdzenie, braku decyzji, skoro decyzja taka istniała i funkcjonowała, jak i nadal funkcjonuje w obiegu prawnym, z mocy decyzji źródłowej, z mocy norm prawa z daty jej wydania adresowanej do strony w razie uzyskania statusu f-sza Policji w stanie spoczynku, tj. nadal posiadania prawa do lokalu mieszkalnego przydzielanego decyzją właściwego organu administracji, tj. Komendanta Powiatowego Policji, właściwego w mojej sprawie i w służbie czynnej, jak i właściwego w stanie spoczynku, a w tym nawet w związku z treścią norm prawa rozporządzenia MSWiA z dnia 28 czerwca 2002 roku, w sprawie równoważnika za brak lokalu mieszkalnego, wskazujących organ zobowiązany przyznać policjantowi w stanie spoczynku określony w tych przepisach równoważnik w formie świadczeń pieniężnych, publicznoprawnych, w razie ustalenia, lub wiedzy, iż strona nie ma zaspokojonych potrzeb mieszankowych przedziałem lokalu, względnie poprzez wypłacenie jej pomocy finansowej." Do skargi skarżący dołączył wniesione dnia 13 czerwca 2019 r. na podstawie art. 37 k.p.a. ponaglenie.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu organ przytoczył dotychczasowy stan faktyczny sprawy, wskazując, że w dniu 21 listopada 2012 r. do Komendy Powiatowej Policji wpłynął wniosek skarżącego datowany na dzień 20 listopada 2012 r., w którym wnioskował o: "podjęcie prawem przypisanych czynności postępowania egzekucyjnego w administracji przed organem w celu zrealizowania uprawnienia i prawa do świadczeń finansowych z prawem tym powiązanych i przyznanych decyzją wydaną w imieniu i z upoważnienia organu numer [...] z dnia 2 listopada 1999 roku, w celu realizacji konstytutywnego uprawnienia z art. 92 ustawy o Policji z wykonania decyzji [...] z dnia 2 listopada 1999 roku w imieniu organu i z jego upoważnienia, wraz z ustawowymi odsetkami za zwłokę liczoną od każdej należności miesięcznej, poczynając od należności za miesiąc maj 2005 roku do daty płatności należności, gdzie świadczenia winny być wypłacane co miesiąc, za miesiąc poprzednim, zatem odsetki zasadnym jest liczyć je przed organem egzekucyjnym z urzędu, od każdej kwoty miesięcznej z wyliczenia należności, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następnego, w którym należność winna być wypłacona, z uwzględnieniem obowiązującej w dacie wymagalności świadczenia stawki dziennej określonej w przepisach prawa materialnego, w wyliczeniu należności miesięcznej uwzględniając ewentualne zmiany wysokości stawki dziennej do danego dnia przypisaną, za który należność wyliczano na podstawie świadczenia za ten dzień przysługującego ".