Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: S WSA Ewa Michna Sędziowie: S WSA Hanna Knysiak-Sudyka ASR WSA Marta Kisielowska (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 4 marca 2022 r. sprawy ze skargi K. J. na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie rozpoznania podania z dnia 3 października 2021 r. postanawia: odrzucić skargę.
Wnioskiem z dnia 3 października 2021 r. K. J. (dalej: "skarżący") zwrócił się do Komendanta Wojewódzkiego Policji o potwierdzenie posiadania prawa do równoważnika pieniężnego przyznanego art. 92 ustawy o Policji.
Pismem z dnia 6 października 2021 r. Komendant Wojewódzki Policji wskazał, że skarżący nie posiada uprawnień do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. Organ podniósł, że w wyniku przeprowadzonego postępowania administracyjnego wydana została decyzja nr [...], na mocy której skarżący utracił uprawnienie do równoważnika za brak lokalu. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2011 r. oddalił skargę na decyzję nr 42/2009.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skarżący działając na podstawie art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, dalej: "p.p.s.a.") zarzucił Komendantowi Wojewódzkiemu Policji brak działania celem załatwienia zgodnie z nakazami ustawowymi sprawy z podania z dnia 3 października 2021 r. w przedmiocie uznania prawa strony do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. Skarżący wskazał, że w dniu 17 października 2021 r. złożył ponaglenie do Komendanta Głównego Policji. Skarżący wniósł o zobowiązanie Komendanta Wojewódzkiego Policji do uznania prawa skarżącego do lokalu mieszkalnego w dyspozycji organu resortu spraw wewnętrznych, uznanie prawa skarżącego do równoważnika pieniężnego za brak lokalu przyznanego decyzją nr [...], uznanie przez Komendanta Wojewódzkiego Policji obowiązku wypłaty świadczeń równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego, zobowiązanie Komendanta Wojewódzkiego Policji do uznania w sprawie skarżącego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie i zastosowanie się do niego.
W odpowiedzi na skargę Komendant Wojewódzki Policji wniósł o jej oddalenie jako bezzasadnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Należy wskazać, że bezczynność organu administracji publicznej zachodzi wówczas, gdy w prawnie określonym terminie wymieniony organ nie podejmie żadnych czynności w sprawie lub gdy wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie jednakże mimo istnienia ustawowego obowiązku, nie zakończył go wydaniem stosownego aktu lub nie, podjął czynności (por. art. 37 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, Dz. U. z 2021 r., poz. 735, dalej: "k.p.a.").
Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w sprawie dotyczącej równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. Sąd administracyjny uprawniony jest do orzekania w sprawie bezczynności organu jedynie w przypadkach wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1- 4a p.p.s.a, a zatem istotą sprawy jest ocena, czy na organie, tj. na Komendancie Wojewódzkim Policji ciążył obowiązek wydania w niniejszej sprawie decyzji administracyjnej, postanowienia na które służy zażalenie, kończącego postępowanie, albo rozstrzygającego sprawę co do istoty, lub też innego aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącego uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie, wskazać należy, że skarga na bezczynność organu jest dopuszczalna tylko w takich granicach, w jakich służy skarga do sądu administracyjnego na decyzje, określone postanowienia oraz akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest natomiast bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji polegająca, zdaniem skarżącego, na niepodjęciu przez organ czynności zmierzających do załatwienia podania skarżącego dotyczącego potwierdzenia posiadania prawa do równoważnika pieniężnego przyznanego art. 92 ustawy o Policji. Podkreślić jednak należy, że w przedmiotowej sprawie, nie ma w obiegu prawnym decyzji uprawniającej skarżącego do otrzymywania równoważnika za brak lokalu mieszkalnego, nie ma zatem żadnych podstaw prawnych do rozważania i rozstrzygania kwestii równoważnika za brak lokalu mieszkalnego. Decyzją z 14 lipca 2009 r. Komendant Powiatowy Policji m.in. wygasił od dnia 13 maja 2005 r. decyzję własną z dnia 2 listopada 1999 r. Nr [...], a kolejno Komendant Policji decyzją Nr [...] z dnia 26 sierpnia 2009 r.: uchylił w całości decyzję z dnia 14 lipca 2009 r. Nr [...] oraz wygasił z dniem 1 maja 2005 r. decyzję Nr [...] Komendanta Powiatowego Policji z dnia 2 listopada 1999 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2011 r. sygn. akt III SA/Kr 1018/09 oddalił skargę skarżącego na ww. decyzję z dnia 26 sierpnia 2009 r. Orzeczenie to nie zostało zaskarżone skargą kasacyjną i jest prawomocne.
Ze względu na brak podstaw prawnych do prowadzenia przez Komendanta Wojewódzkiego Policji postępowania, które obligowałoby ten organ do wydania decyzji administracyjnej, postanowienia na które służy zażalenie, kończącego postępowanie, albo rozstrzygającego sprawę co do istoty, lub też innego aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącego uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, nie miał on obowiązku rozpoznać sprawy dotyczącej prawa do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. Dlatego też nie pozostaje on w bezczynności.
Wobec powyższego skarga K. J. podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a.