Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. J. o ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi J. J. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego postanawia: przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym ustanawiając dla niego radcę prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych.
Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się ustanowienia radcy prawnego.
Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną uwidocznił brak osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym.
Określając swój majątek podał, że nie ma nieruchomości, zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych. Powiada, że utrzymuje się przy życiu i leczy dzięki osobom życzliwym.
Uzasadniając swoje starania odniósł się do okoliczności nurtującej go sprawy. Z jego wyjaśnień wynika, że korzysta z pomocy społecznej.
Na podstawie wyjaśnień jakie skarżący składał we wcześniejszych sprawach (sygn. III SA/Kr 762/10, 773/10, 1023-1024/08) okolicznościami znanymi z urzędu pozostaje, że skarżący faktycznie korzysta z pomocy społecznej. Ostatnio źródłem jego utrzymania był zasiłek stały w wysokości 444 zł. Skarżący jest osobą niepełnosprawną, niezdolną do pracy. Ustalenia organów potwierdzają, że skarżący prowadzi jednoosobowe gospodarstwo. Skarżący zamieszkuje w domu rodzinnym stanowiącym własność matki. Matka skarżącego jest osobą chorą o orzeczonym umiarkowanym stopniu niepełnosprawności a ojciec skarżącego jest mieszkańcem Domu Pomocy Społecznej. Skarżący opłaca w połowie rachunki za gaz, energię elektryczną, telefon. Ponosi wydatki na leczenie i lekarstwa. Ostatnio była to kwota łącznie 194,57 zł wydana na przestrzeni miesiąca.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 2 osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym m.in. poprzez ustanowienie radcy prawnego (art. 245 §3 ppsa) o ile - poza wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży oświadczenie którym wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów wynagrodzenia dla takiego pełnomocnika bez uszczerbku dla swego koniecznego utrzymania. Oświadczenie to zgodnie z wolą ustawodawcy ma być "dokładne" (art. 252 ppsa) a owa dokładność stopniowana jest przekonaniem sądu i referendarza, że strona podnoszone przez siebie okoliczności "wykazała". Zgodnie natomiast z art. 255 ppsa jeżeli oświadczenie strony okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych względnie wzbudzi wątpliwości można zażądać od strony dodatkowych oświadczeń oraz przedłożenia dokumentów źródłowych. Zestawienie tych przepisów pozwala dojrzeć przyjętą przez ustawodawcę konstrukcję prawną, która opiera się na założeniu, że jeżeli oświadczenie strony pozwala na zorientowanie się w sytuacji strony i nie wzbudza jakichś istotnych wątpliwości to tym samym nie ma obowiązku wzywania strony o składanie dodatkowych oświadczeń i przedkładanie dokumentów źródłowych. Konkludując należy stwierdzić, że jeżeli na podstawie przyjętego oświadczenia sąd dojdzie do przekonania, że ma do czynienia z osobą "biedną" w potocznym tego słowa znaczeniu lub jeśli stwierdzi, że wymagane koszty postępowania pozostają w takiej dysproporcji z deklarowanym przez nią stanem majątkowym, że strony nie będzie stać na ich poniesienie to może wydać rozstrzygniecie bez konieczności prowadzenia dalszych czynności.