Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata P. B. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem i wniesieniem skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 czerwca 2012 r. sygn. akt. III SAB/Kr 23/12 w sprawie ze skargi K. J. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 17 listopada 2009 r. o wypłatę dopłaty do wypoczynku postanawia: przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie adwokatowi P. B. wykonującemu zawód w Kancelarii Adwokackiej przy ul. [...] w K kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem i wniesieniem skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 czerwca 2012 r. sygn. akt. III SAB/Kr 23/12, podwyższoną o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Postanowieniem z dnia 25 lipca 2012r. ustanowiono dla strony adwokata (k. 41), którego Okręgowa Rada Adwokacką wyznaczyła w osobie mecenasa P. B. (k. 52). Wyznaczony adwokat sporządziła i wniosła skargę kasacyjną od postanowienia tut. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego odrzucającego skargę strony (k. 27, 56 i n., 59 i n., 67). W jej treści zwarł wniosek o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu albowiem nie zostały one uiszczone w całości ani w części (k. 60).
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2013 r. sygn. akt. I OSK 3102/12 uchylił zaskarżone postanowienie bez orzekania o wynagrodzeniu dla wyznaczonego adwokata za pomoc prawną spełnioną na zasadzie prawa pomocy.
W dniu 26 marca 2014 r. wpłynęło do tut. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego pismo adwokata zatytułowane "Wniosek o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu" w którym rzeczony ponowił swoje żądanie wypłaty wynagrodzenia podnosząc, że stosowny wniosek nie został rozpoznany przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 02/153/1270 ze zm.) adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Zasady te precyzuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 02/163/1348 ze zm.) określając czynności, stawki minimalne i szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielnej przez adwokata ustanowionego z urzędu (§1 rozp.)
Zgodnie z rozwiązaniami przyjętymi w §20 powołanego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości lub części. W realiach rozstrzyganego przypadku można przyjąć, że adwokat oświadczenie takie złożył. Zachodzą więc warunki do przyznania jej wynagrodzenia za spełnioną z urzędu pomoc prawną.
Podstawę zasądzenia opłat stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-5 (§2 ust. 2). Gdy chodzi o postępowanie przed sądami administracyjnymi wysokość stawek minimalnych konkretyzuje umieszczony w rozdziale 5 rozporządzenia przepis §18 ust. 1 różnicując w zależności od instancji i przejawionej przez adwokata aktywności wysokość wskaźnika stawki należnego wynagrodzenia. Za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej przez adwokata który nie prowadził sprawy w I instancji przysługuje stosownie do §18 ust. 1 pkt. 2 lit. b) opłata w wysokości 180 zł. Kwota ta odpowiada bowiem 75% stawki określonej w §18 ust. 1 pkt. 1 lit. c). Na mocy §2 ust. 3 cytowanego rozporządzenia ustalona opłata ulega powiększeniu o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Z przytoczonych względów orzeczono jak w sentencji.