Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Marta Kisielowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 lutego 2022 r. sprawy ze skargi K. J. na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie rozpoznania podania postanawia: odrzucić skargę.
W dniu 22 października 2021 r. skarżący złożył za pośrednictwem Komendanta Wojewódzkiego Policji dwie tożsamej treści skargi na podstawie art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm. dalej: "p.p.s.a.") w przedmiocie "braku działania dla załatwienia spraw o uznanie administracyjne praw podmiotowych, a w tym bezczynność skarżonego Komendanta Wojewódzkiego Policji, wobec podjęcia i podejmowania w zakresie rzeczonych spraw czynności prawem nie przewidzianych i niemających prowadzić do załatwienia spraw o uznanie administracyjne, co musi prowadzić do stwierdzenia ich bezskuteczności jako czynności mających stanowić załatwienie spraw strony o potwierdzenie praw podmiotowych". Skarżący podniósł, że w dniu 17 października 2021 r. wniósł wymagane prawem ponaglenie do Komendanta Głównego Policji.
Skarżący wniósł o zobowiązanie Komendanta Wojewódzkiego Policji do uznania prawa strony jako funkcjonariusza Policji tylko zwolnionego ze służby czynnej do: lokalu mieszkalnego w dyspozycji resortu spraw wewnętrznych; posiadania przez stronę prawa do lokalu mieszkalnego i w konsekwencji prawa do równoważnika pieniężnego przyznanego ostateczną, wiążącą i wykonalną w administracji decyzją źródłową właściwego w tym zakresie Komendanta Policji nr [...]; uznanie przez Komendanta obowiązku wypłaty świadczeń równoważnika za brak lokalu mieszkalnego oraz o zobowiązanie skarżonego Komendanta Policji do uznania w sprawie strony sprawy prawomocnie i merytorycznie osądzonej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2009 r. Dwie skargi wpłynęły odpowiednio o godzinie 8.12 (zarejestrowana pod sygnaturą III SAB/Kr 4/22) i 8.15 (zarejestrowana pod sygnaturą III SAB/Kr 126/21) dnia 22 października 2021 r.
W odpowiedzi na skargę Komendant Wojewódzki Policji wniósł o jej oddalenie. Wskazał, że organ przesyłając pismo z dnia 6 października 2021 r. poinformował skarżącego o braku uprawnień do równoważnika za brak lokalu mieszkalnego, a zatem rozpoznał i załatwił sprawę w sposób zgodny z prawem, w terminie przewidzianym przepisami. Tym samym brak jest podstaw do przyjęcia, że organ pozostaje w bezczynności. Komendant Wojewódzki Policji podniósł ponadto, że żądania zawarte w skardze nie są adekwatne do przedmiotu sprawy, a nadto dotyczą spraw rozstrzygniętych prawomocnie wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 kwietnia 2011 r., sygn. akt III SA/Kr 1018/09.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej: "p.p.s.a.") sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku lub została już prawomocnie osądzona. Powyższy przepis jako podstawę odrzucenia skargi wskazuje m.in. stan powagi rzeczy osądzonej (res iudicata). Z treści art. 58 § 1 pkt 4 p.p.s.a. wynika ponadto, że stan zawisłości sprawy zachodzi wówczas, gdy wystąpi tożsamość przedmiotowa (tożsamość sprawy) i tożsamość podmiotowa (tożsamość stron).