Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tadeusz Wołek po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 września 2011 r. sprawy ze skargi A. C. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Komendanta Wojewódzkiego Policji postanawia: odrzucić skargę
A. C. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na przewlekłe prowadzenie postępowania oraz nie załatwienie sprawy w terminie przez Komendę Wojewódzką Policji z wnioskiem o wymierzenie organowi grzywny określonej w art. 154 § 6 oraz o zobowiązanie organu do wydania orzeczenia w określonym terminie (art. 3 § 2 pkt 8 w zw. z art. 149 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
Podniósł, że wzywał Komendę Wojewódzką Policji do zapłaty za wykonaną przez niego usługę w zakresie parkowania samochodu [...] nr rej. [...] zabezpieczonego na jego parkingu na zlecenie Policji, lecz ta nie uznała zasadności jego roszczenia i odmówiła zapłaty. Ponadto stwierdził, że wnosił do KWP o wydanie postanowienia ustalającego jego wynagrodzenie za przechowywanie tego samochodu (nieodebranego przez jego właściciela z jego parkingu), a ta stwierdziła, że nie jest organem uprawnionym do wydania takiego postanowienia, z czym się nie zgadza.
Wskazał również, że w sprawie złożył zażalenie w trybie art. 37 § 1 kpa do Komendy Głównej Policji, lecz ta również wskazała, że nie przysługuje mu żadne roszczenie, a ponadto nie zajęto się w ogóle kwestią obowiązku wydania postanowienia ustalającego wynagrodzenie ewentualnie wydania decyzji odmawiającej wydania takiego postanowienia.
Skarżący powołał się na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. l OPS1/10 z dnia 29.11.2010r.
W odpowiedzi na skargę Komendant Wojewódzki Policji, wniósł o odrzucenie skargi z uwagi na jej niedopuszczalność, podnosząc, że sprawa ma charakter cywilnoprawny i nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Z ostrożności procesowej wniósł o oddalenie skargi, jako bezzasadnej.
Wskazał, że kwestia zapłaty za parkowanie samochodu zabezpieczonego do celów procesowych nie leży w zakresie kognicji sądu administracyjnego, bowiem zapłata należności wynikającej ze stosunków umownych podlega w tego rodzaju sprawach właściwości sądów powszechnych.
Ponadto wskazał, że skarga na bezczynność została wniesiona w sprawie gdzie nie mają zastosowania przepisy o wydaniu postanowienia ustalającego wynagrodzenie za przechowywanie samochodu na parkingu - samochód nie był, bowiem usunięty w trybie art. 130a ustawy z dnia 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym. Komenda Wojewódzka Policji nie była, więc właściwa do wydania takiego postanowienia.
W dniu 1 września 2006 r. na zlecenie Komisariatu Policji zabezpieczono do celów procesowych samochód marki [...] [...] (pojazd spalony) na parkingu prowadzonym przez A. C.
Dnia 28 lutego 2007r. Policja wydała zezwolenie właścicielowi pojazdu na odbiór powyższego pojazdu, o czym poinformowano A. C. z informacją, że koszt dalszego przechowywania będzie obciążał właściciela samochodu.
Ponadto Komenda uznała zasadność faktury wystawionej za okres 1 września 2006r. - 27 lutego 2007r. i dokonała przelewu kwoty, na którą opiewała faktura na konto wskazane przez skarżącego.
Pismem procesowym z dnia 31.08.2011 r. skarżący podtrzymał skargę ponownie odwołując się do uchwały NSA sygn. l OPS1/10 z dnia 29.11.2010r.