Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner WSA Tadeusz Wołek Sędziowie WSA Hanna Knysiak-Molczyk (spr.) Protokolant Monika Wójcik po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2015 r. na rozprawie sprawy ze skargi E. R. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy w przedmiocie zmiany numeru porządkowego dla budynku mieszkalnego postanawia I. skargę odrzucić, II. zwrócić skarżącej kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi.
Pismem z dnia 23 czerwca 2014 r. E. R. (dalej: skarżąca) wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ze skargą na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy w przedmiocie zmiany numeru porządkowego dla budynku mieszkalnego.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta i Gminy wniósł o jej oddalenie.
W piśmie procesowym z dnia 5 stycznia 2015 r. skarżąca oświadczyła, że ostatnim pismem, jakie skierowała w sprawie do organu było pismo z dnia 3 marca 2014 r., w którym domagała się informacji o aktualnym stanie sprawy. Skarżąca podała, że otrzymawszy odpowiedź organu nie składała kolejnych pism, choć zgłaszała się osobiście w siedzibie organu z pytaniami dotyczącymi jej sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
zgodnie z art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r., poz. 270; dalej: p.p.s.a.) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy natomiast rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Sprawa, której kontroli domaga się strona skarżąca, dotyczy zmiany numeru porządkowego dla budynku mieszkalnego, która następuje w drodze czynności materialno-technicznej. Jak wskazuje się w orzecznictwie, w przypadku gdy przedmiotem skargi jest bezczynność w przedmiocie czynności materialno-technicznej wyczerpanie środków zaskarżenia może mieć miejsce zarówno poprzez złożenie zażalenia w trybie art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.; dalej: k.p.a.), jak i poprzez wezwanie organu do usunięcia naruszenia prawa (zob. postanowienie NSA z dnia 21 maja 2010 r., sygn. akt l OSK 794/10, LEX nr 672931).
Należy zatem zauważyć, że zgodnie z art. 37 § 1 k.p.a. na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu -wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
W realiach analizowanej sprawy, jak wyjaśniono w piśmie procesowym z dnia 5 stycznia 2015 r., skarżąca nie poprzedziła skargi ani wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, ani też nie wniosła uprzednio zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie (art. 37 § 1 k.p.a.). Skarżąca zgłaszała się bowiem do organu wyłącznie z pytaniami o aktualny stan jej sprawy, a z okoliczności sprawy nie wynika, by pisma skarżącej mogły zostać potraktowane jako środki zaskarżenia w sprawie bezczynności organu. Sąd stwierdza zatem, że przez wniesieniem rozpatrywanej skargi nie wyczerpano środków zaskarżenia, które przysługiwały skarżącej w związku ze stawianym zarzutem bezczynności organu, co stanowiło konieczny warunek skutecznego wniesienia tej skargi (zob. postanowienie NSA z dnia 7 maja 2014 r., sygn. akt II OSK 1083/14, LEX nr 1467706).
Mając powyższe na uwadze, stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a., postanowiono o odrzuceniu skargi. Z tego względu w trybie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Sąd zarządził, by zwrócić skarżącej cały uiszczony wpis od odrzuconej skargi.