Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Bociąga WSA Dorota Dąbek Sędziowie WSA Maria Zawadzka (spr.) Protokolant Ewelina Knapczyk po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2014 r. na rozprawie sprawy ze skargi K. J. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji postanawia: skargę odrzucić.
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, w dniu 28 września 2013 r., K. J. zarzucił Komendantowi Powiatowemu Policji bezczynność "w przedmiocie uchylania się od konstytutywnego obowiązku ciążącego na skarżonym organie realizacji jego prawa do równoważnika za brak lokalu mieszkalnego w stanie spoczynku i to w okolicznościach wielokrotnego wnoszenia do tego organu żądań w tym przedmiocie, jak i wnoszenia w przedmiocie bezprawności wstrzymania się tego organu od obowiązku realizacyjnego do organów wyższego szczebla". Zdaniem skarżącego prawomocną i wykonalną decyzja administracyjną Nr [...] Komendanta Rejonowego Policji z dnia 3 lipca 1998 r. orzeczono w przedmiocie prawa skarżącego do równoważnika za brak lokalu mieszkalnego, uznając jego uprawnienie do otrzymywania tego świadczenia. Następnie w dniu 2 listopada 1999r. Komendant Powiatowy Policji wydał decyzję uznającą uprawnienia skarżącego do powyższego równoważnika w pełnej wysokości i pouczono go, że pomimo zwolnienia ze służby czynnej, równoważnik nadal będzie realizowany.
Skarżący wskazał, że przez osiem lat skutecznie wyczerpał "obowiązki nałożone przepisami prawa przed wniesieniem skargi sądowej", w związku z powyższym wniósł o nakazanie Komendantowi Powiatowemu Policji podjęcie niezwłocznie "prawem nakazanych czynności związanych z jego prawem do równoważnika za brak lokalu mieszkalnego i zrealizowania go za zaległy okres wraz z odsetkami ustawowymi" oraz zasądzenie stosownego odszkodowania.
W odpowiedzi na skargę Komendant Powiatowy Policji wniósł o jej oddalenie i wskazał, że pełniąc służbę w organach Policji K. J. pobierał równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego, przyznany mu na podstawie decyzji Komendanta Powiatowego Policji nr [...]. Równoważnik ten przysługiwał skarżącemu do 30 kwietnia 2005 r., czyli do dnia zwolnienia ze służby w Policji. Ponadto Komendant wyjaśnił, że dokumentacja mieszkaniowa skarżącego, zawierająca decyzję nr [...], została przesłana do WSA w Krakowie razem ze skargą K. J. (sprawa o sygn. akt III SA/Kr 1208/05) i nie została jeszcze zwrócona organowi. Komendant zwrócił uwagę, że w toku postępowań sądowych skarżący twierdził, że decyzja nr [...] została mu skutecznie doręczona (sprawa o sygn. akt III SAB/Kr 14/13), a także, że dysponuje dokumentem tej decyzji (spraw o sygn. akt III SAB/Kr 59/12). Komendant podniósł także, że WSA w Krakowie postanowieniem z dnia 14 maja 2013 r. sygn. akt III SAB/Kr 14/13 odrzucił skargę K. J. w sprawie o wydanie kopii decyzji [...] Komendanta Powiatowego Policji. Komendant wyjaśnił też, że kwestia wydania zaświadczenia skarżącemu została załatwiona poprzez wydanie postanowienia z dnia 17 kwietnia 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Badanie merytoryczne skargi poprzedza analiza jej dopuszczalności pod względem formalnym. Z tych względów Sąd zobligowany jest do zbadania, czy skarga nie zawiera braków, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 1-6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.; dalej zwanej jako P.p.s.a.). Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a., sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.