Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Bożenna Blitek po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. J o uzupełnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 listopada 2017 r., sygn. akt III SAB/Kr 74/17 w sprawie ze skargi K. J. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w przedmiocie wydania zaświadczenia żądanej treści postanawia: odmówić uzupełnienia wyroku
Wyrokiem z dnia 16 listopada 2017 r., sygn. akt III SAB/Kr 74/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę K. J. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w przedmiocie wydania zaświadczenia żądanej treści.
Pismem z dnia 18 grudnia 2017 r. K. J. wniósł o uzupełnienie w/w wyroku, poprzez określenie, że Sąd wydał wyrok wyłącznie w zakresie częściowym, tj. odmowy wydania zaświadczenia o treści żądanej, lecz bez rozpoznania konstytutywnego zakresu określonego art. 218 § 1 kpa, obowiązku organu wydania zaświadczenia o treści ustalonej przez organ. Ponadto skarżący wniósł o rozpoznanie skargi i uzupełnienie wyroku o brakujące rozstrzygnięcie, wymagalne do wydania, a prowadzące do rozpoznania i załatwienia jego wniosku o wydanie zaświadczenia, poprzez wydanie zaświadczenia wymagalnego z mocy art. 218 § 1 kpa po właściwie przeprowadzonym i zgodnym z art. 32 ustawy zasadniczej postępowaniu wyjaśniającym, zgodnie z utrwaloną wykładnią prawa z linii orzecznictwa sądowoadministracyjnego, a w razie nie zgadzania się z przywołaną linią orzecznictwa i wykładnią prawa innych sądów, w tym NSA, z mocy art. 32 ustawy zasadniczej, wskazanie poprawnej wykładni i stosowania przepisów, a nie ich dowolności i spraw precedensowych, godzących w konstytutywną zasadę równości co do prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm., zwanej dalej p.p.s.a.):
"Art. 157.
§ 1. Strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu."
Należy zaznaczyć, że instytucja uzupełnienia wyroku może dotyczyć jedynie ściśle określonych kwestii, które - co istotne - odnoszą się wyłącznie do sentencji tego wyroku lub postanowienia, nie zaś do ich uzasadnienia (por. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Bd 891/13).
Uzupełnienie orzeczenia, o jakim mowa w art. 157 § 1 p.p.s.a. dotyczy więc sytuacji, w której orzeczenie jest niekompletne. Natomiast w sprawie niniejszej Sąd w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. orzekł o całości skargi uznając na podstawie art. 151 p.p.s.a., że nie zasługuje ona na uwzględnienie. W przypadku oddalenia skargi przepisy p.p.s.a. nie obligowały Sądu do zamieszczenia w wyroku żadnego dodatkowego wyrzeczenia zarówno w sentencji, jak i w jego uzasadnieniu. Natomiast podnoszone przez skarżącego we wniosku okoliczności stanowią, zdaniem Sądu, merytoryczne zarzuty wobec rozstrzygnięcia, z którym skarżący się nie zgadza. Wniosek o uzupełnienie wyroku nie jest i nie może być "dodatkowym środkiem zaskarżenia" uruchamiającym jeszcze jedno, dodatkowe, postępowanie kontrolne. Zakres uzupełnienia wyroku jakiego domaga się skarżący nie mieści się więc w określonym w art. 157 § 1 p.p.s.a. katalogu okoliczności, których wystąpienie upoważnia do złożenia wniosku o jego uzupełnienie.
Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 157 § 1 p.p.s.a. - orzeczono jak w sentencji.