Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi M. K. na przewlekłość postępowania Rady Wydziału [...] Uniwersytetu postanawia skargę odrzucić.
M. K. - dalej skarżąca, pismem z dnia 2 września 2016 r. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na przewlekłość postępowania Rady Wydziału [...] Uniwersytetu.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie z uwagi na niewyczerpanie środków zaskarżenia.
Zarządzeniem z dnia 14 listopada 2016 r. skarżąca została wezwana o wykazanie, czy wyczerpała tryb zaskarżenia poprzedzający wniesienie skargi.
Do pism z daty wpływu do tut. Sądu 14 i 28 listopada 2016 r. oraz 1 grudnia 2016 r. skarżąca dołączyła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa skierowane do Centralnej Komisji ds. stopni i tytułów naukowych z daty 4 listopada 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718) - dalej p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia, w myśl art. 52 § 2 p.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Zgodnie z art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23) - dalej k.p.a. na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Zażalenie lub wezwanie do usunięcia naruszenia prawa jest równoznaczne ze środkiem odwoławczym w rozumieniu art. 52 § 1 p.p.s.a.
Z powyższych regulacji wynika zatem, że skarga na przewlekłe prowadzenie postępowania musi zostać poprzedzona wniesieniem zażalenia do organu wyższego stopnia, a jeżeli takiego organu nie ma, to wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Zażalenie w trybie art. 37 §1 k.p.a. może być wniesione w każdym czasie, z tym jednak zastrzeżeniem, że powinno to mieć miejsce przed wniesieniem skargi do sądu. W sytuacji bowiem wniesienia skargi przed wyczerpaniem środków zaskarżenia sąd skargę odrzuca jako niedopuszczalną na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.
W myśl art. 17 pkt 3 k.p.a., organami wyższego stopnia w rozumieniu kodeksu są w stosunku do organów administracji publicznej innych niż określone w pkt 1 i 2 tego przepisu - odpowiednie organy nadrzędne lub właściwi ministrowie, a w razie ich braku - organy państwowe sprawujące nadzór nad ich działalnością. Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2014 r., poz. 1852) - dalej ustawa o stopniach i tytule, w postępowaniu w sprawie nadania stopnia w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 21 ust. 1 Centralna Komisja jest organem właściwym do rozpatrzenia odwołania od odmownych uchwał, o których mowa w art. 14 ust. 2 i art. 18 ust. 2 ustawy i tym samym organem wyższego stopnia w rozumieniu art. 37 k.p.a. /por. postanowienie NSA z dnia 29 kwietnia 2016 r. sygn.. akt I OSK 630/16/.
W niniejszej sprawie skarżąca w swojej skardze z dnia 2 września 2016 r. zarzuca przewlekłość postępowania. Oznacza to, że przed wniesieniem skargi - aby mogła być ona merytorycznie rozpoznana - konieczne było złożenie zażalenia na przewlekle prowadzenie postępowania do Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów, jako organu wyższego stopnia wobec rady wydziału. Nawet gdyby przyjąć, że skarżąca, tak jak wykazała to przy pismach z 14 i 28 listopada 2016 r. oraz 1 grudnia 2016 r., złożyła takie zażalenie to jest ono z daty - 4 listopada 2016 r., czyli już po wniesieniu skargi do sądu. Oznacza to, że przedmiotowa skarga nie została poprzedzona wniesieniem zażalenia do organu wyższego stopnia, a w konsekwencji przed wniesieniem skargi skarżąca nie wyczerpała środków zaskarżenia.
W tym stanie rzeczy skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.