Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bożenna Blitek po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. Ś. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy postanawia: odrzucić skargę
W dniu 10 listopada 2015 r. (data prezentaty Sądu) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynęło pismo S. Ś. z dnia 5 listopada 2015 r. stanowiące skargę na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy. Skarżący podniósł, że do dnia złożenia skargi nie otrzymał odpowiedzi organu na jego wniosek o zajęcie się problemem zapadającego się chodnika i jego podjazdu przy nieruchomości zlokalizowanej przy ul. P w M.
Pismem z dnia 14 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wezwał skarżącego do wykazania, że poprzedził skargę zażaleniem w trybie przewidzianym w art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego - pod rygorem odrzucenia skargi.
W odpowiedzi w piśmie z dnia 28 grudnia 2015 r. S. Ś. wskazał, że poprzedził skargę wyłącznie przez osobiste dwukrotne stawiennictwo i przypomnienie o jego sprawie w Urzędzie Miasta i Gminy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm., zwanej dalej p.p.s.a.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka), przy czym - zgodnie z art. 52 § 2 p.p.s.a. - przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia przewidziany w ustawie - taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Przepis art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm., zwany dalej k.p.a.) przewiduje, że:
"Art. 37. § 1. Na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa."
Zażalenie, o którym jest mowa w powołanym art. 37 § 1 k.p.a. jest środkiem zaskarżenia przewidzianym w art. 52 § 2 p.p.s.a., który strona musi wyczerpać, aby móc skutecznie wnieść skargę do sądu administracyjnego, pod warunkiem jednak, że środek ten przysługiwał jej w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie (art. 52 § 1 p.p.s.a.). W aktach niniejszej sprawy brak jest jednak jakiegokolwiek pisma, które mogłoby być uznane za zażalenie, o którym mowa w art. 37 § 1 k.p.a. Potwierdza to również pismo skarżącego z dnia 28 grudnia 2015 r., w którym wskazał on, że przed wniesieniem skargi dwukrotne stawiał się w Urzędzie Miasta i Gminy by przypomnieć o swojej sprawie. Należy zatem uznać, że skarżący nie spełnił warunku określonego w art. 37 § 1 k.p.a., albowiem przed wniesieniem skargi nie wniósł zażalenia. Skarga do sądu administracyjnego złożona bez wyczerpania przewidzianego ustawą środka zaskarżenia przysługującego w postępowaniu przed właściwymi organami, jest skargą niedopuszczalną i jako taka podlega odrzuceniu.
Mając powyższe na względzie Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. - orzekł jak w sentencji.