Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Hanna Knysiak-Molczyk po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. D. i T. D. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 10 października 2014 r. H. D. i T. D. (dalej: skarżący) wystąpili do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ze skargą na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę.
W odpowiedzi na skargę Starosta wniósł o jej odrzucenie lub oddalenie, podnosząc, że strona skarżąca nie wyczerpała środków zaskarżenia przysługujących jej w związku z zarzutem przewlekłości postępowania.
W piśmie procesowym z dnia 8 grudnia 2014 r. skarżący wskazali, że wyczerpali środki zaskarżenia, gdyż złożyli skargę do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego, który pismem z dnia 29 lipca 2014 r. uznał za zasadne zarzuty dotyczące bezczynności organu i nakazał temu organowi bezzwłoczne przeprowadzenie postępowania aktualizacyjnego i wydanie decyzji. Skarżący stanęli jednocześnie na stanowisku, iż w przypadku wniesienia do sądu administracyjnego skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania nie obowiązuje wymóg uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia przysługujących w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
zgodnie z art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r., poz. 270; dalej: p.p.s.a.) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy natomiast rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Sprawa, której kontroli domagają się skarżący, dotyczy zmiany (aktualizacji) operatu ewidencyjnego, a zatem podlega rozpoznaniu na zasadach określonych m.in. w przepisach ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.; dalej: k.p.a.). Należy zatem zauważyć, że zgodnie z art. 37 § 1 k.p.a. na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Wobec powyższego, w świetle art. 52 § 1 p.p.s.a., przesłankę skargi do sądu administracyjnego na przewlekłe prowadzenie postępowania organu stanowi złożenie zażalenia lub wezwania do usunięcia naruszenia prawa w trybie przewidzianym w art. 37 § 1 k.p.a. (zob. postanowienie NSA z dnia 7 maja 2014 r., sygn. akt II OSK 1083/14, LEX nr 1467706).
W realiach analizowanej sprawy T. D., P. D. i H. D. pismem z dnia 16 maja 2014 r. złożyli do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego "skargę na działanie Starosty ". W piśmie tym wskazano, że jest ono wniesione w związku z odmową wdrożenia na żądanie wnioskodawców postępowania aktualizacyjnego ich gruntów. Autorzy tej "skargi" powołali się w powyższym zakresie na pismo nr [...] Starosty z dnia 6 maja 2014 r. Istotą tej skargi było natomiast twierdzenie, zgodnie z którym Starosta miałby "z góry, bez jakiegokolwiek merytorycznego rozpoznania" odrzucać zasadne wnioski skarżących. Zdaniem strony skarżącej, wnosząc ww. pismo wyczerpano warunek wniesienia skargi do sądu administracyjnego, wynikający z art. 52 § 1 p.p.s.a.