Dnia 14 października 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Ewa Alberciak po rozpoznaniu w dniu 14 października 2008 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. B. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w Ł. w przedmiocie odmowy wydania decyzji administracyjnej w sprawie przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego p o s t a n a w i a: odrzucić skargę
W dniu 20 sierpnia 2008 r. T. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w Ł. w przedmiocie odmowy wydania decyzji administracyjnej w sprawie przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału III WSA w Łodzi z dnia 29 sierpnia 2008 r. skarżący został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi przez wskazanie wyczerpania przed wniesieniem skargi trybu z art. 37 k.p.a. poprzez złożenie zażalenia na niezałatwienie sprawy do organu administracji publicznej wyższego stopnia - w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.
Wezwanie zostało doręczone skarżącemu w dniu 5 września 2008 r.
W wyznaczonym terminie skarżący nie uzupełnił braku skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1- 4.
Dopuszczalność skargi na bezczynność organu administracji publicznej występuje zatem wówczas, gdy organ zwleka z wydaniem decyzji, postanowienia albo innego aktu lub dokonaniem czynności dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, a sprawa ma charakter sprawy z zakresu administracji publicznej.
Stosownie do art. 52 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2 art. 52 cyt. ustawy).
Z treści powyższych przepisów wynika, że przesłanka dopuszczalności postępowania sądowoadministracyjnego w odniesieniu do skarg na bezczynność sprowadza się do tego, iż skarżący obowiązany jest, przed wniesieniem skargi, do wyczerpania środków prawnych przewidzianych w art. 37 k.p.a. tzn. winien wnieść zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie.
W niniejszej sprawie wezwanie do wykazania wyczerpania trybu z art. 37 k.p.a. zostało doręczone skarżącemu w dniu 5 września 2008 r. Termin do uzupełnienia braku skargi biegł od dnia 6 września 2008 r. i upłynął w dniu 12 września 2007 r. Skarżący w wyznaczonym terminie nie uzupełnił braku formalnego skargi, bowiem nie wykazał wyczerpania trybu z art. 37 k.p.a.
Mając powyższe na uwadze, Sąd art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.
e.o.