Sygn. [...] III SAB/Lu 36/19 P O S T A N O W I E N I E Dnia 18 grudnia 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Robert Hałabis po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. B. na przewlekłość Wojewody w przedmiocie zezwolenia na pracę p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 23 października 2019 r. skarżący W. B. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na przewlekłość Wojewody w przedmiocie rozstrzygnięcia jego wniosku o wydanie przedłużenia zezwolenia na pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 25 listopada 2019 r. skarżący został wezwany m.in. do usunięcia braku formalnego skargi przez złożenie dowodu wniesienia ponaglenia na niezałatwienie sprawy w terminie - w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi (zarządzenie - k. 1-2 akt sądowych; dowód doręczenia wezwania - k. 20).
W odpowiedzi na to wezwanie skarżący pismem z dnia 4 grudnia 2019 r. wskazał, by jako ponaglenie potraktować wniesioną przez niego skargę (k. 22 akt sądowych).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Skarga wniesiona w niniejszej sprawie podlega odrzuceniu.
Zgodnie z przepisem art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm. - dalej jako "p.p.s.a."), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a.).
Z powołanych przepisów wynika zatem, że wyczerpanie środków zaskarżenia przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego stanowi przesłankę jej dopuszczalności. Oznacza to w konsekwencji, że skuteczne wniesienie skargi wymaga wyczerpania przysługującego stronie środka zaskarżenia. W sprawie ze skargi na przewlekłość organu administracji publicznej takim środkiem zaskarżenia jest ponaglenie, o jakim mowa w art. 37 § 1 k.p.a. Przepis ten stanowi, że stronie służy prawo do wniesienia ponaglenia, jeżeli:
1) nie załatwiono sprawy w terminie określonym w art. 35 lub przepisach szczególnych ani w terminie wskazanym zgodnie z art. 36 § 1 (bezczynność);
2) postępowanie jest prowadzone dłużej niż jest to niezbędne do załatwienia sprawy (przewlekłość).
Jednocześnie według art. 37 § 2 k.p.a., ponaglenie zawiera uzasadnienie, a zgodnie z art. 37 § 3 k.p.a., ponaglenie wnosi się:
1) do organu wyższego stopnia za pośrednictwem organu prowadzącego postępowanie;
2) do organu prowadzącego postępowanie - jeżeli nie ma organu wyższego stopnia.
Z powołanych przepisów wynika zatem, że pozytywna ocena dopuszczalności wniesienia skargi na przewlekłość postępowania administracyjnego prowadzonego przez organ administracji uwarunkowana jest wykazaniem przez stronę skarżącą, że przed wniesieniem skargi skierowanej do sądu administracyjnego skorzystała ona z trybu przewidzianego w art. 37 § 1 pkt 2 k.p.a. Jeżeli zaś tego nie zrobiła, to nie zachowała wymogów wniesienia skargi określonych w art. 52 § 1 i § 2 p.p.s.a., przez co jest ona niedopuszczalna "z innych przyczyn" i podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.