Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Zalewski po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi F. D. na bezczynność Wojewody L. w przedmiocie wydania rozstrzygnięcia nadzorczego w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwał Rady Gminy W. z dnia [...] sierpnia 2011 r. Nr [...] i Nr [...] p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.
W dniu 25 października F. D. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na bezczynność Wojewody L. na bezprawie Urzędu Gminy w W. w kwestii wydania rozstrzygnięcia nadzorczego w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwał Rady Gminy W. z dnia [...] sierpnia 2011 r. Nr [...] i Nr [...].
W odpowiedzi na skargę Wojewoda L. wniósł o jej odrzucenie. Organ wskazał, iż w przedmiotowej sprawie nie zostało wydane przez Wojewodę L. żadne rozstrzygnięcie nadzorcze. Brak jest zatem przedmiotu zaskarżenia, który mógłby podlegać kontroli sądu administracyjnego. Zaskarżone pismo nie jest rozstrzygnięciem nadzorczym, lecz zawiadomieniem o sposobie załatwienia pisma skarżącego z dnia 19 września 2011 r. zawierającego wniosek o stwierdzenie nieważności uchwał Rady Gminy W. z dnia [...] sierpnia 2011 r. w sprawie rozpatrzenia skarg na działalność Wójta Gminy W..
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna.
Zgodnie z treścią przepisu art. 3 § 2 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Katalog skarg na określone w art. 3 § 2 p.p.s.a. działania organów administracji publicznej lub ich bezczynność, rozszerzają przepisy ustaw szczególnych, które przewidują sądową kontrolę. Stosownie bowiem do treści art. 3 § 3 p.p.s.a. ustawy sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.
W myśl powołanego powyżej art. 3 § 2 pkt 7 p.p.s.a. kognicji sądów administracyjnych podlegają skargi na akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego. Środkiem sprawowania przez organ nadzoru kontroli nad działalnością organów samorządu terytorialnego jest między innymi uprawnienie tego organu do wydawania rozstrzygnięć nadzorczych, jak i do zaskarżania aktów tych organów do sądu administracyjnego. Uprawnienia te wynikają z treści art. 85 -102 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Rozstrzygnięcie nadzorcze jest aktem administracyjnym szczególnego rodzaju, które władczo ingeruje w uchwałodawczą działalność organów gminy. Wniesienie do wojewody podania o stwierdzenie nieważności uchwały rady gminy z powodu jej niezgodności z prawem stanowi skierowanie żądania do organu właściwego w sprawie, który wydaje rozstrzygnięcie nadzorcze bądź udziela informacji o braku podstaw do jego wydania. Wydanie rozstrzygnięcia nadzorczego lub udzielenie informacji o braku podstaw do jego wydania kończy postępowanie nadzorcze przed wojewodą. Przy czym pismo organu nadzoru, zawiadamiające o braku podstaw do ingerencji w postaci stwierdzenia nieważności uchwały organu gminy, nie jest decyzją administracyjną. Oznacza to, że tylko Wojewoda jako organ nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego może podjąć decyzję o wydaniu rozstrzygnięcia nadzorczego, które podlega kontroli sądowoadministracyjnej na podstawie art. 3 § 2 pkt 7 p.p.s.a. Kontroli takiej nie podlegają natomiast pisma tego organu, informujące osobę zainteresowaną, o braku podstaw do wydania rozstrzygnięcia nadzorczego po przeprowadzeniu postępowania na skutek złożonego podania w tym przedmiocie. Wynika to w sposób jednoznaczny z treści art. 3 § 2 pkt 7 i 8 p.p.s.a., który stanowi, że skarga może dotyczyć jedynie wydanego aktu nadzoru nad działalnością organów samorządu terytorialnego, a nie bezczynności w tym zakresie.
Z treści wniesionej skargi, jak i z załączonych do niej akt administracyjnych, wynika, iż dotyczy ona pisma Wojewody L. informującego o sposobie załatwienia wniosku F. D. o stwierdzenie nieważności uchwał Rady Gminy W. z dnia [...] sierpnia 2011 r. Nr [...] i Nr [...]. W piśmie tym Wojewoda L. poinformował skarżącego o braku podstaw do stwierdzenia nieważności przedłożonych uchwał. Przy czym podkreślić należy, iż przedmiotowe pismo ma jedynie charakter informacyjny.
Zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., sąd odrzuca skargę jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. odrzucił skargę.