Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu [...] lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. S. na przewlekłość postępowania Prokuratora Okręgowego w Z. w sprawie zażalenia na stanowisko wierzyciela postanawia: odrzucić skargę. .
Pismem z dnia [...] maja 2012 r. K. S. wniósł skargę do sądu administracyjnego na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prokuratora Okręgowego w Z. w przedmiocie zażalenia na stanowisko wierzyciela.
W uzasadnieniu skarżący wskazał, że w dniu [...] stycznia 2012 r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. przystąpił do realizacji zabezpieczenia, o którym mowa w postanowieniu prokuratora Prokuratury Okręgowej w Z. z dnia [...] czerwca 2011 r., w sprawie o sygn. akt: [...].
Pismem z dnia [...] stycznia 2012 r. zobowiązany zgłosił zarzuty na podstawie art. 33 pkt 6 i 9 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r., Nr 229, poz. 1954, ze zm.; dalej jako: u.p.e.a.). Postanowieniem z dnia [...] lutego 2012 r. Prokuratura Okręgowa w Z. przedstawiła, na podstawie art. 34 § 1 u.p.e.a., stanowisko wierzyciela w zakresie zgłoszonych zarzutów. Na to postanowienie zobowiązany (skarżący) wniósł zażalenie pismem z dnia 14 lutego 2012 r. Zażalenie zostało przedstawione do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Z.
Dopuszczalność skargi do sądu administracyjnego skarżący oparł na tym, że w świetle przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi kontrola sprawowana przez sąd obejmuje postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie. Jak wynika z art. 34 § 2 u.p.e.a. na postanowienie w sprawie stanowiska wierzyciela służy zażalenie.
Przewlekłości postępowania prowadzonego przez Prokuratora Okręgowego w Z. skarżący upatruje w tym, że zażalenie zostało błędnie przekazane do Sądu Rejonowego w Z., który nie jest właściwy rzeczowo w sprawie. W efekcie pomimo upływu 3 miesięcy od dnia wniesienia zażalenia nie nastąpiło jego rozpoznanie.
W odpowiedzi na skargę Prokurator Okręgowy w Z. wniósł o odrzucenie skargi z uwagi na to, że sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
W uzasadnieniu organ wskazał, iż pismem z [...] października 2011 r. zwrócił się do Drugiego Urzędu Skarbowego w G. o wykonanie w trybie art. 179 § 2 Kodeksu karnego skarbowego trzech postanowień o zabezpieczeniu majątkowym wydanych w śledztwie o sygn. akt: [...] dotyczącym m.in. podejrzanego K. S.
Pismem z dnia 31 stycznia 2012 r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego G. zwrócił się do Prokuratury Okręgowej w Z.jako wierzyciela o zajęcie stanowiska w zakresie zarzutu zgłoszonego przez zobowiązanego w trybie art. 33 pkt 6 u.p.e.a.
W postanowieniu z dnia 8 lutego 2012 r. Prokuratura Okręgowa w Z. zajęła stanowisko. W postanowieniu zawarto pouczenie, że służy na nie zażalenie, które powinno być wniesione do Sądu Rejonowego w Z., za pośrednictwem prokuratora, który je wydał.
W ustawowym terminie K. S. wniósł zażalenie, kierując je jednak do Prokuratora Apelacyjnego w L. Zdaniem zobowiązanego pouczenie zawarte w postanowieniu jest błędne, gdyż wniesione zażalenie nie dotyczy postanowienia w przedmiocie zabezpieczania, zatem właściwym do jego rozpoznania jest organ wyższego stopnia, a nie sąd powszechny.