Dnia 22 stycznia 2008 roku POSTANOWIENIE Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący asesor sądowy Szymon Widłak po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2008 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T.F. na bezczynność Starosty O. w przedmiocie przejęcia mienia z naruszeniem prawa. Postanawia 1) odrzucić skargę. 2) zwrócić skarżącemu z urzędu uiszczony wpis sądowy w kwocie 100 (sto) złotych /-/ Sz. Widłak
Dnia 14 grudnia 2007r. pełnomocnik T.F. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu za pośrednictwem Starosty O. skargę na bezczynność tego organu w sprawie przejęcia mienia tj. działki nr [...] położonej w G. z naruszeniem prawa oraz wnosząc o uznanie nieważności kilku orzeczeń opisanych w skardze, nie wskazując ich jednak w sposób umożliwiający identyfikację przez sąd. Z treści skargi wynika natomiast, iż organ administracji zwrócił się do Sądu Rejonowego w O. o stwierdzenie nabycia w/w działki przez zasiedzenie nie podając żadnych danym umożliwiających identyfikacje orzeczeń o przejęciu wskazanej nieruchomości.
Zarządzeniem z dnia 02 stycznia 2008r. pełnomocnik skarżącego wezwany został do wykazania, iż wyczerpane zostały środki odwoławcze przewidziane w art. 37 Kodeksu Postępowania Administracyjnego. W odpowiedzi na wezwanie w piśmie otrzymanym w dniu 10.01.2008r. pełnomocnik podał, iż zażalenie w trybie art. 37 Kpa złożył dopiero po wniesieniu skargi.
Wojewódzki Sad administracyjny zważył co następuje:
Warunki i dopuszczalność wniesienia skargi zawarte zostały w artykułach od 50-62 Ustawy z 20 września 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 153 poz.1270 z 2002r ze zm.).
Zgodnie zatem z treścią art. 52 §1 cyt. Ustawy skargę do sądu administracyjnego wnosi się po wyczerpaniu środków zaskarżenia, przez co należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, w tym zażalenie (art. 52 § 2 cyt. ustawy). Jednocześnie zgodnie z art. 37 §1 Kodeksu Postępowania Administracyjnego (tj. Dz.U. z 2000r nr 98 poz.1071 ze zm.) na niezałatwienie sprawy w terminie stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia. Tymczasem T.F. zażalenia takiego nie złożył. Jednocześnie jak wynika z pisma Starosty O. z dnia 20 stycznia 2007r. nie podejmował od tego dnia żadnych postępowań administracyjnych dotyczących przedmiotowej działki.
Mając zatem na względzie powyższe okoliczności należy stwierdzić, iż skarżący nie wyczerpał środków zaskarżenia opisanych w art. 37 § 1 Kpa. Ponadto podkreślenia wymaga, iż w przypadkach wymienionych w art. 156§1 Kpa właściwym do stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej jest organ wskazany w art. 157§1 Kpa.
W tym stanie rzeczy skargę jako niedopuszczalną na podstawie art. 58 § 1pkt. 1 i 6 Ustawy z 20 września 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało odrzucić.
Jednocześnie na podstawie art. 232 § 1 pkt. 1 lit. a) w zw. z art. 232§2 cyt. ustawy skarżącemu należało zwrócić wpis od skargi orzekając jak w sentencji postanowienia.
/-/ Sz. Widłak
D.W.ds