Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Szymon Widłak po rozpoznaniu 30 marca 2021 r., na posiedzeniu niejawnym, sprawy ze skargi W. N. na przewlekłe prowadzenie Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i postępowania przez Modernizacji Rolnictwa w P. w przedmiocie przyznania płatności do gruntów rolnych na rok 2008, postanawia: 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić skarżącemu [...] zł (słownie: [...] złotych) uiszczone tytułem wpisu od skargi.
Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P. (dalej: "Kierownik ARiMR") decyzją z [...] października 2017 r., nr [...] (znak sprawy: [...]), przyznał W. N. płatności na rok 2008, w tym jednolitą płatność obszarową i uzupełniającą płatność obszarową do powierzchni grupy upraw podstawowych.
Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego ARiMR w P. decyzją z [...] czerwca 2018 r., nr [...]/2018, po rozpatrzeniu odwołania od powyższej decyzji, w pkt. I sentencji uchylił decyzję I instancji w części dotyczącej wysokości przyznanej płatności w ramach jednolitej płatności obszarowej i orzekł o przyznaniu płatności na rok 2008 w ramach jednolitej płatności obszarowej w wysokości [...] zł, w pkt. II. uchylił decyzję I instancji w części dotyczącej wysokości przyznanej płatności w ramach uzupełniającej płatności obszarowej i orzekł o przyznaniu płatności na rok 2008 w ramach uzupełniającej płatności obszarowej w wysokości [...] zł.
Prawomocnym postanowieniem z [...] września 2020 r., sygn. akt III SAB/Po [...], Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę strony na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Kierownika ARiMR, wskazując na niewyczerpanie środków zaskarżenia z uwagi na złożenie ponaglenia już po zakończeniu postępowania administracyjnego.
W piśmie z [...] stycznia 2021 r. skarżący ponownie wystąpił do tut. Sądu ze skargą na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Kierownika ARiMR. Skarżący wskazał, że rozpatrzenie wniosku trwało od [...] marca 2009 r. do [...] października 2017 r. W dniu [...] kwietnia 2010 r. złożył zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie.
Kierownik ARiMR wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: "P.p.s.a.") skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Prawa Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia, o czym stanowi art. 52 § 2 P.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie. Jak wynika natomiast z art. 53 § 2b P.p.s.a. skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania można wnieść w każdym czasie po wniesieniu ponaglenia do właściwego organu.
W realiach niniejszej sprawy skarżący wskazał wprawdzie, że zażalenie - a więc środek zaskarżenia na niezałatwienie sprawy w terminie przewidziany w art. 37 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.) w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r., poz. 935) - wniósł jeszcze w roku 2010., jednak nie może to prowadzić do uznania dopuszczalności obecnie wywiedzionej skargi.