Dnia 3 lipca 2008 roku. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz M. Geremek Sędziowie Protokolant po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2008 roku przy udziale na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B.B. na bezczynność Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie zwrotu należności celnych postanawia odrzucić skargę /-/T.M.Geremek
Pismem z dnia 12 kwietnia 2008r. B.B. wniósł skargę na bezczynność Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie zwrotu należności celnych.
Zarządzeniem Sądu z dnia 6 maja 2008r. skarżący został wezwany do wyjaśnienia czy wyczerpał administracyjny tok instancji, przed wniesieniem skargi do Sądu administracyjnego.
Zarówno z pisma skarżącego z 12 maja 2008r. (k.13) jak i z pisma skarżącego z dnia 26 czerwca 2008r. (k.16) wynika, iż przed wniesieniem skargi nie wyczerpał on administracyjnego toku instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu, bowiem przed jej wniesieniem, skarżący nie skorzystał ze środka odwoławczego, którym jest ponaglenie uregulowane w przepisie art. 141 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Przepis ten stanowi, iż na niezałatwienie sprawy we właściwym terminie lub terminie ustalonym na podstawie art. 140 (Ordynacji podatkowej) stronie służy ponaglenie do ministra właściwego do spraw finansów publicznych jeżeli sprawa nie została załatwiona przez dyrektora izby skarbowej lub dyrektora izby celnej.
Obowiązek uruchomienia tego trybu wynika z przepisu art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zgodnie z którym skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia zaś zgodnie z treścią § 2 tegoż przepisu, rozumie się sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy. W konsekwencji tego należy przyjąć, że co do zasady prawodawca uwarunkował dopuszczalność skutecznego wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego od wykorzystania w postępowaniu celnym środków zaskarżenia, o ile rzecz jasna przysługiwały one stronie. Pamiętając o powyższym stwierdzić dalej należy, że zgodnie z treścią przepisu art. 141 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej w brzmieniu znajdującym zastosowanie w niniejszej sprawie, w przypadku bezczynności organu w postępowaniu celnym stronie służy środek wymuszający załatwienie sprawy, który przez prawodawce został określony jako ponaglenie, i który winien zostać złożony przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego.
W przedmiotowej sprawie natomiast, skarżący skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu złożył za pośrednictwem organu w kwietniu 2008r. (17 kwietnia 2008r. skarga wpłynęła do Dyrektora Izby Celnej, dzień nadania skargi na poczcie jest nieczytelny), ponaglenie zaś zostało złożone 10 maja 2008r. (wynika to z pisma Ministerstwa Finansów Departament Polityki Celnej - k. 17), czyli już po złożeniu skargi do sądu administracyjnego.
Wobec czego na podstawie przepisu art. 58 § 1 pkt. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd orzekł jak w sentencji.
/-/T.M.Geremek