Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w następującym składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. E. na przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę D. postępowania w sprawie zezwolenia na pobyt czasowy postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z [...] grudnia 2019 r. strona skarżąca - reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika - wniosła skargę na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie opisanym w sentencji postanowienia. Skargi zostały odrębnie zadekretowane. Sprawa na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy została zarejestrowana pod sygn. akt III SAB/Wr 10/20.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z [...] stycznia 2020 r. wezwano pełnomocnika strony skarżącej do wykazania, czy przed wniesieniem skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania strona skarżąca wyczerpała tok instancji przez złożenie ponaglenia w związku z przewlekłym prowadzeniem postępowania przez Wojewodę D. (w aktach administracyjnych sprawy nie było ponaglenia; według Wojewody nie zostało ono złożone; według twierdzeń zawartych w skardze zaś ponaglenie na bezczynność organu zostało złożone [...] grudnia 2018 r.) - w terminie 7 dni. Pouczono, że stwierdzenie niewyczerpania toku instancji skutkować będzie odrzuceniem skargi. Wezwanie to doręczono pełnomocnikowi strony skarżącej [...] stycznia 2020 r. Siedmiodniowy termin do jego wykonania upłynął bezskutecznie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm. - dalej: p.p.s.a.), sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Przez dopuszczalność skargi należy rozumieć zarówno jej przesłanki przedmiotowe, a więc określenie od jakiego rodzaju form działalności organów administracji publicznej przysługuje skarga, jak i dopuszczalność skargi w zakresie podmiotowym, tj. określenie jakim podmiotom przysługuje legitymacja do jej wniesienia. Z kolei warunkami formalnymi skutecznego wniesienia skargi są złożenie skargi od aktu objętego zakresem właściwości rzeczowej sądu, wniesienie jej po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli przysługiwały one skarżącemu w postępowaniu przed organem oraz wniesienie skargi przez podmiot, któremu przysługuje legitymacja do jej wniesienia. Przesłanki te muszą być spełnione łącznie. Stwierdzenie braku którejkolwiek z nich prowadzi do uznania niedopuszczalności skargi, a w konsekwencji do jej odrzucenia bez merytorycznego rozpoznania sprawy.
Na gruncie art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Z kolei zgodnie z przepisem art. 52 § 2 p.p.s.a. przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie.
Z powyższych rozważań wynika, że droga sądowa jest dopuszczalna dopiero po wyczerpaniu możliwości załatwienia sprawy w trybie postępowania administracyjnego. Ponadto, w myśl art. 35 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm. - dalej: k.p.a.) organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Zgodnie zaś z art. 37 § 1 k.p.a. stronie służy prawo do wniesienia ponaglenia, jeżeli nie załatwiono sprawy w terminie określonym w art. 35 lub przepisach szczególnych ani w terminie wskazanym zgodnie z art. 36 § 1 (bezczynność), bądź jeżeli postępowanie jest prowadzone dłużej niż jest to niezbędne do załatwienia sprawy (przewlekłość). Tym samym złożenie skargi na bezczynność organu lub na przewlekłe prowadzenie przez niego postępowania jest możliwe dopiero po wniesieniu (odrębnego) ponaglenia na niezałatwienie sprawy w trybie art. 37 k.p.a.
Tymczasem jak wynika z akt sprawy, skarga strony skarżącej w sprawie przewlekłego prowadzenia postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie zezwolenia na pobyt czasowy nie została poprzedzona złożeniem ponaglenia w tym zakresie. Pełnomocnik strony skarżącej twierdził w skardze jedynie, że w dniu [...] grudnia 2018 r. zostało złożone ponaglenie na bezczynność organu. Zakreślony pełnomocnikowi strony skarżącej termin do wykazania, czy przed wniesieniem skargi na przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę D. postępowania został wyczerpany tok instancji przez złożenie ponaglenia, upłynął bezskutecznie. Strona skarżąca nie wykazała, że tok instancji przed wniesieniem skargi do Sądu został wyczerpany. Brak jest również na to dowodu w aktach sprawy administracyjnej, zwłaszcza że organ w odpowiedzi na skargę zaprzeczył, by strona skarżąca ponaglenie w przedmiotowej sprawie złożyła czy uprawdopodobniła jego złożenie.
Mając powyższe na względzie, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 w zw. z art. 52 § 1 i § 2 p.p.s.a. postanowił, jak w sentencji.