Wiesław Jakubiec - referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. W.o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na bezczynność D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we W. w przedmiocie niewykonania postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] nr [...] postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
W dniu 6 kwietnia 2009 r. skarżąca złożyła na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie zwolnienie z kosztów sądowych i ustanowienie adwokata wskazując w uzasadnieniu, że gospodarstwo domowe prowadzi z mężem, a łączny ich dochód wynosi 2.195 zł. Wśród posiadanych składników majątkowych wymieniła działki gruntu o łącznej pow. 2.500 m2.
W piśmie z dnia 30 kwietnia 2009 r. wnioskodawczyni poinformowała, że ponosi następujące wydatki: opłata za energię elektryczną- 100-200 zł; za gaz- 50 zł; za telefon- 80 zł; za wodę- 20 zł; koszt leków "ratujących życie"- ok. 100-150 zł. Dodała, że na dotychczasowe koszty postępowań jej syn musiał dla niej zaciągnąć kredyt w wysokości 20.000 zł, którego środki się aktualnie kończą. Oświadczyła, że znane są Sądowi koszty wydatku na list polecony, ksero i dojazd na punkt ksero oraz na pocztę, a na sam dojazd do Sądu wydatkują 20 zł. Z załączonych do pisma tzw. "odcinków emerytalnych" wynika, że w styczniu br. dochód skarżącej i je męża łącznie wyniósł 2.215,80 zł.
Prawo pomocy w zakresie całkowitym może być przyznane, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym - zwanej dalej u.p.s.a. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)).
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Jest to następstwem nie wykazania należycie przez wnioskodawczynię spełniania przesłanki do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien być sporządzony w sposób rzetelny, powinny znaleźć się w nim wszelkie informacje niezbędne do oceny sytuacji majątkowej wnioskodawcy i okoliczności te -na żądanie Sądu- winny być należycie udokumentowane (art. 255 u.p.s.a.). W ocenie Sądu wnioskodawczyni nie wyjaśniła i nie udokumentowała kilku istotnych okoliczności, które mogą kształtować jej sytuację finansową np. nie udokumentowała wysokości wydatków (m.in. wyżej wymienionych) swojej rodziny; nie przedłożyła aktualnego zaświadczenia o wysokości uzyskiwanych dochodów (złożone do akt "odcinki" emerytur dotyczą stycznia br.); nie wykazała wskazywanego we wniosku faktu swojego zadłużenia i jego wysokości; nie udowodniła również dlaczego nie może sfinansować przedmiotowych opłat sądowych ze źródła (kredytu), z którego czerpała (i czerpie) środki na pokrycie kosztów w innych postępowaniach; nie wyjaśniła dlaczego - mając na uwadze przedstawianą przez nią jako tragiczną swoją sytuację materialną - nie sprzedaje posiadanych działek nr [...] o pow. 2500 m2 i nie wyjaśniła czy czerpie korzyści z ww. działek m.in. poprzez dzierżawę np. pod tablice reklamowe.
Przyznanie prawa pomocy, to w istocie "kredytowanie" kosztów postępowania z budżetu Państwa (czyli jest to dodatkowe obciążenie innych obywateli) i dlatego winno być udzielane wyjątkowo. W przypadku ubogiego społeczeństwa, jakim jest społeczeństwo polskie, prawo pomocy powinno być udzielane przede wszystkim osobom bezrobotnym, samotnym, bez źródeł stałego dochodu i bez majątku oraz pozbawionych (obiektywnie) możliwości uzyskania środków na ten cel z jakichkolwiek źródeł. Koszty sądowe należy traktować jako wydatki bieżące w budżecie rodziny, które powinny być zaspokajane na równi z innymi podstawowymi wydatkami. Do oceny możliwości uiszczenia przez skarżącą kosztów sądowych nie jest istotne źródło, z którego czerpie ona środki na koszty swego utrzymania (może to być m.in. wsparcie finansowe najbliższej rodziny np. syna czy pożyczka od osób trzecich).