Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w następującym składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Jankowska - Szostak po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z [...] listopada 2019 r. (data wpływu do organu) strona skarżąca wniosła skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie opisanym w sentencji postanowienia.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z [...] grudnia 2019 r. wezwano stronę skarżącą do przedłożenia (oryginału bądź kserokopii) ponaglenia w sprawie przewlekłości organu wyższej instancji - w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
Korespondencja sądowa zawierająca powyższe wezwanie, została doręczona stronie skarżącej [...] grudnia 2019 r. (k - 18 akt sądowych). W dniu [...] stycznia 2020 r., w odpowiedzi na ww. przesyłkę, strona skarżąca złożyła kserokopię skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Przez dopuszczalność skargi należy rozumieć zarówno jej przesłanki przedmiotowe, a więc określenie od jakiego rodzaju form działalności organów administracji publicznej przysługuje skarga, jak i dopuszczalność skargi w zakresie podmiotowym tj. określenie jakim podmiotom przysługuje legitymacja do jej wniesienia. Z kolei warunkami formalnymi skutecznego wniesienia skargi są: złożenie skargi od aktu objętego zakresem właściwości rzeczowej sądu, wniesienie jej po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli przysługiwały one skarżącemu w postępowaniu przed organem oraz wniesienie skargi przez podmiot, któremu przysługuje legitymacja do jej wniesienia. Przesłanki te muszą być spełnione łącznie. Stwierdzenie braku którejkolwiek z nich prowadzi do uznania niedopuszczalności skargi, a w konsekwencji do jej odrzucenia bez merytorycznego rozpoznania sprawy.
Na gruncie art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy zaś rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia - taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie.
Z powyższych rozważań wynika, że droga sądowa jest dopuszczalna dopiero po wyczerpaniu możliwości załatwienia sprawy w trybie postępowania administracyjnego. Ponadto na gruncie art. 35 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm.) organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Zgodnie zaś z art. 37 § 1 k.p.a. strona ma prawo do wniesienia ponaglenia, jeżeli nie załatwiono sprawy w terminie określonym w powyższym przepisie (bezczynność), bądź kiedy postępowanie jest prowadzone dłużej niż jest to niezbędne do załatwienia sprawy (przewlekłość). Tym samym złożenie skargi na bezczynność, czy też przewlekłość organu jest możliwe dopiero po wniesieniu (odrębnego) ponaglenia na niezałatwienie sprawy w trybie art. 37 k.p.a.
Tymczasem jak wynika z akt sprawy, strona skarżąca nie wykazała, że w niniejszej sprawie zostało złożone ponaglenie. Z tego też względu wniesiona skarga jest niedopuszczalna i jako taka podlegała odrzuceniu.
Mając powyższe na względzie Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 w zw. z art. 52 § 1 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji postanowienia.