Wniosek w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Borońska po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale III sprawy z wniosku V. V. o wymierzenie grzywny Wojewodzie D. w sprawie ze skargi V. V. na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy postanawia: oddalić wniosek o wymierzenie grzywny Wojewodzie D.

Uzasadnienie

Pismem z [...]lutego 2019 r. skarżący wniósł skargę na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy.

W skardze zwarł wniosek, z którego wynika, iż "w razie nieprzekazania skargi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania przez Wojewodę D. do Sądu" wnosi o wymierzenie organowi grzywny (pkt 9 skargi).

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, zważył:

Na podstawie art. 54. § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1308 ze zm.) skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, przy czym organ ten przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Stosownie natomiast do treści art. 55 § 1 p.p.s.a., w razie niezastosowania się do obowiązków o których mowa w art. 54. § 1 i 2 p.p.p.a., Sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny.

Podkreślenia jednak wymaga, że dopełnienie przez organ obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 p.p.s.a. z uchybieniem przez organ terminu już po wniesieniu, ale jeszcze przed rozpoznaniem wniosku strony skarżącej o wymierzenie grzywny nie uzasadnia umorzenia postępowania w zakresie tego wniosku tylko z tego powodu. Sformułowanie zawarte w art. 55 § 1 p.p.s.a. nakazuje bowiem przyjąć że grzywna, o jakiej mowa w tym przepisie ma charakter mieszany: dyscyplinująco - restrykcyjny. Na przyjęcie wyłącznie dyscyplinującego charakteru takiej grzywny nie pozwala dyspozycja tego przepisu w nawiązaniu do art. 54 §2 p.p.s.a. Zawarte w art. 55 § 1 p.p.s.a stwierdzenie "w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a., sąd może (...) orzec o wymierzeniu organowi grzywny" oznacza, że wyłączną, materialnoprawną przesłanką takiego orzeczenia jest niewypełnienie obowiązków określonych w art. 54 § 2 p.p.s.a. w terminie w tym przepisie przewidzianym (patrz postanowienie NSA z 5 lipca 2006 r., II OSK 1024/2006).

Jednakże powołany przepis nie obliguje Sądu do wymierzenia grzywny. Kwestia ta pozostawiana jest uznaniu sądu orzekającego. Sąd bowiem "może" orzec o wymierzeniu organowi grzywny. Oznacza to, iż przy rozstrzygnięciu wniosku skarżącego należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, tj.: przyczyny niewypełnienia obowiązków, czas jaki upłynął od wniesienia skargi, oraz okoliczność czy organ przed rozpatrzeniem wniosku obowiązek wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu. Wymierzenie organowi grzywny ma bowiem na celu nie tylko dyscyplinowanie organu, lecz również ma stanowić sankcję - co już zostało przez Sąd podkreślone - za naruszenie podstawowego prawa jednostki do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki.

Zważywszy na powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny we W. uznał - po ustaleniu, iż skarga skarżącego wpłynęła do organu [...] lutego 2019 r. (data prezentaty), który przekazał ją Sądowi (wraz z kompletnymi aktami administracyjnymi sprawy i odpowiedzią na skargę) już [...]marca 2019 r. (data stempla pocztowego, k. 19 akt sądowych), a zatem z nieznacznym gdyż jedynie pięciodniowym przekroczeniem terminu, o którym mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a. - wniosek skarżącego za niezasadny. Trudno bowiem uznać, iż tak nieznaczne opóźnienie organu w przekazaniu skargi do Sądu - zważywszy na okoliczności wskazane w odpowiedzi na skargę (tj. duża ilość wniosków wpływających do organu, fluktuacja kadry pracowniczej wpływająca na efektywność pracy) - mogłoby doprowadzić do naruszenia prawa skarżącego do rozpatrzenia sprawy przez tut. Sąd.

Mając powyższe na względzie, Sąd orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1