Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Katarzyna Borońska po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. R. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, postanawia: I. odrzucić skargę; II. zwrócić stronie skarżącej kwotę 100 zł (słownie: sto) uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi.
Pismem z dnia 18 września 2020 r. T. R. wniosła skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt czasowy i pracę.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału III z dnia 28 października 2020 r. wezwano skarżącą do wykazania, że przed wniesieniem skargi wyczerpała tok instancji przez złożenia ponaglenia w związku z przewlekłym prowadzeniem postępowania przez Wojewodę D. - w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Strona skarżąca została pouczona, że stwierdzenie niewyczerpania toku instancji skutkować będzie odrzuceniem skargi.
Jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru (k. 15 akt sądowych), wezwanie zostało doręczone stronie 7 stycznia 2021 r. Siedmiodniowy termin na uzupełnienie braków formalnych skargi upłynął 14 stycznia 2021 r. (czwartek).
Przesyłką, nadaną dnia 19 stycznia 2021 r. (stempel na kopercie - k. 18 akt sądowych), skarżąca przesłała do Sądu pismo Wojewody D. z dnia 12 marca 2019 r. skierowane do Urzędu ds. Cudzoziemców w W., w którym organ uznał za uzasadnione ponaglenie strony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Przez dopuszczalność skargi należy rozumieć zarówno jej przesłanki przedmiotowe, a więc określenie od jakiego rodzaju form działalności organów administracji publicznej przysługuje skarga, jak i dopuszczalność skargi w zakresie podmiotowym tj. określenie jakim podmiotom przysługuje legitymacja do jej wniesienia. Z kolei warunkami formalnymi skutecznego wniesienia skargi są: złożenie skargi od aktu objętego zakresem właściwości rzeczowej sądu, wniesienie jej po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli przysługiwały one skarżącemu w postępowaniu przed organem oraz wniesienie skargi przez podmiot, któremu przysługuje legitymacja do jej wniesienia. Przesłanki te muszą być spełnione łącznie. Stwierdzenie braku którejkolwiek z nich prowadzi do uznania niedopuszczalności skargi, a w konsekwencji do jej odrzucenia bez merytorycznego rozpoznania sprawy.
Na gruncie art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy zaś rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia - taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie.
Z powyższych rozważań wynika, że droga sądowa jest dopuszczalna dopiero po wyczerpaniu możliwości załatwienia sprawy w trybie postępowania administracyjnego.
Tymczasem jak wynika z akt sprawy, przesyłka zawierająca wezwanie do przedłożenia ponaglenia została odebrana przez stronę skarżącą 7 stycznia 2021 r. (k - 15 akt sądowych). Ostatnim terminem wykonania wezwania Sądu był zatem dzień 14 stycznia 2021 r. Strona skarżąca odpowiedziała na wezwanie Sądu w dniu 19 stycznia 2021 r., a zatem 5 dni po terminie. Podkreślenia wymaga fakt, że uzupełnienie braków formalnych po terminie jest równoznaczne z niewykonaniem zarządzenia Sądu w tym zakresie.
Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że strona skarżąca nie wykazała, że w niniejszej sprawie zostało złożone ponaglenie w zakresie przewlekłości organu.
Z tego też względu wniesiona skarga jest niedopuszczalna i jako taka podlegała odrzuceniu.
Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 w zw. z art. 52 § 1 p.p.s.a. postanowił odrzucić skargę. O zwrocie uiszczonego wpisu od skargi orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.