Sprawa ze skargi na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt stały
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Moskała po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2020 r., na posiedzeniu niejawnym, sprawy ze skargi F. S. na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt stały postanawia: I. odrzucić skargę; II. zwrócić stronie skarżącej kwotę [...] (słownie: [...]) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

Uzasadnienie

Pismem z [...] maja 2020 r. skarżący (reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika) wniósł skargę na bezczynność Wojewody D.

w przedmiocie wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt stały.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda D. wniósł o jej odrzucenie z uwagi na niewyczerpanie przez stronę środków zaskarżenia przed wniesieniem skargi do Sądu (brak ponaglenia). Organ wskazał, że w jego ocenie nie można uznać za ponaglenie - wskazywane w skardze przez pełnomocnika - pismo z dnia [...] stycznia 2020 r., które stanowi prośbę o przyspieszenie postępowania.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału III z [...] lipca 2020 r. wezwano pełnomocnika strony do wykazania - czy przed wniesieniem skargi skarżący wyczerpał tok instancji przez złożenie ponaglenia na podstawie art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.) - w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.

W odpowiedzi na wezwanie Sądu, pełnomocnik strony poinformował, że w dokumentach przekazanych przez skarżącego nie znajduje się dokument, który zostałby nazwany przez poprzedniego pełnomocnika "ponagleniem".

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm. dalej: p.p.s.a.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. W myśl art. 52 § 2 p.p.s.a. przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie. Z kolei stosownie do art. 53 § 2b p.p.s.a. skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania można wnieść w każdym czasie po wniesieniu ponaglenia do właściwego organu.

Z treści cytowanych przepisów wynika zatem, że wniesienie ponaglenia stanowi niezbędny warunek złożenia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego na bezczynność czy przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ administracji publicznej. Brak ponaglenia czyni skargę niedopuszczalną. Stosownie zaś do art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.

W sprawie w odpowiedzi na skargę organ podał, że strona skarżąca nie wniosła ponaglenia. W aktach administracyjnych brak jest jakiegokolwiek pisma, które mogłoby być uznane za ponaglenie. Strona skarżąca nie przedłożyła również dowodu wniesienia ponaglenia na wezwanie Sądu.

Z tych względów Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., postanowił jak w punkcie I sentencji orzeczenia. W punkcie II sentencji orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pk1 p.p.s.a.

.

Strona 1/1