Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Gorski po rozpoznaniu w dniu 1 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J. P. o wymierzenie grzywny Wojewodzie [...] za nieprzekazanie do sądu administracyjnego skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia oddalić wniosek.
W dniu 9 kwietnia 2008 r. J. P. złożył wniosek o ukaranie Wojewody [...] za nieprzekazanie "dokumentów" do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.
Wojewoda [...] w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - w skrócie p.p.s.a., bądź o jej oddalenie, z uwagi na brak przesłanek określonych w art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. Wniósł także o nieuwzględnienie wniosku w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny z powodu nieprzekazania dokumentów sprawy sądowi administracyjnemu.
W uzasadnieniu Wojewoda wskazał, że sprawa dotyczy uzyskania zaświadczenia od Starosty [...] o samodzielności lokalu mieszkalnego. Wcześniej pisemnie informował skarżącego o trybie postępowania w sprawie wydawania takiego zaświadczenia. Z postanowień ustawy z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz. U. Nr 12, poz. 136) jednoznacznie wynika, że organem właściwym do wydawania zaświadczeń jest starosta, a nie organ architektoniczno- budowlany. Tym samym organem wyższego stopnia w sprawie jest samorządowe kolegium odwoławcze, a nie wojewoda. Powyższe stanowisko znajduje swoje uzasadnienie również we wskazanym orzecznictwie sądów administracyjnych.
Wojewoda [...] nie może ponosić konsekwencji prawnych i finansowych w sprawach, które nie mieszczą się w granicach jego kompetencji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 54 § 1 p.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ ten ma obowiązek przekazać skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie 30 dni od dnia jej wniesienia. W myśl art. 55 § 1 p.p.s.a. w przypadku nie zastosowania się do tych obowiązków sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Na wstępie należy zauważyć, iż treść art. 54 § 1 p.p.s.a. upoważnia Sąd do wymierzenia organowi grzywny ale go do tego nie obliguje. Niewątpliwie Sąd wydając rozstrzygnięcie w takiej sprawie musi rozważyć wszystkie okoliczności sprawy i stosownie do nich ustalić zasadność i ewentualną wysokość grzywny (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 13 grudnia 2006 r. II SA/Ol 10/06, Lex nr 202885).
Jak wynika z akt sprawy Wojewoda [...], do którego zwracał się J. P., informował go o trybie postępowania w sprawie zaświadczenia. Pomijając kwestię wieloznacznych i w sumie nieprecyzyjnych sformułowań zawartych w wystąpieniach strony, Sąd podziela stanowisko Wojewody, w którym wskazywał, że organem właściwy do wydania zaświadczenia o samodzielności lokali jest starosta, a organem wyższego stopnia samorządowe kolegium odwoławcze. Wnioskodawca mógł mieć świadomość tego, że winien zwrócić się w sprawie do właściwego organu.
Skarga J. P. z dnia 26 listopada 2006 r. złożona bezpośrednio w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gdańsku została przekazana Wojewodzie [...], gdyż z jej treści wynikało, iż skarżący kieruje ją przeciwko Wojewodzie. W aktach brak jest zwrotnego potwierdzenia odbioru ale należy przyjąć, że Wojewoda otrzymał skargę w grudniu 2007 r. i nie nadał sprawie dalszego biegu.
Faktem jest, że Wojewoda nie zareagował we właściwym terminie i dopiero w dniu 8 lipca 2008 r. sporządził odpowiedź na skargę. W ocenie Sądu takie postępowanie wynikało z tego, że J. P. wcześniej wielokrotnie występował do organu i w odpowiedzi otrzymywał stosowne wyjaśnienia.
Zdaniem Sądu istotne w sprawie o wymierzeniu grzywny jest jednak to, że Wojewoda nie był organem właściwym w sprawie zaświadczenia i informował stronę o właściwym trybie postępowania w kwestii zaświadczenia. Tym samym brak przekazania skargi nie wynikał z obstrukcji organu, ale był wynikiem niezrozumienia intencji strony. Nie można tutaj zapomnieć o podstawowej funkcji dyscyplinującej organ wynikającej z art. 55 § 1 p.p.s.a.
Sąd uwzględnił również fakt, że odpowiedź na skargę została w końcu przesłana w dniu 8 lipca 2008 r.
Konkludując Sąd uznał, że w okolicznościach niniejszej sprawy nie należy wymierzać grzywny Wojewodzie [...] i na podstawie art. 55 § 1 w związku z art. 63 p.p.s.a. oddalił wniosek.