Wniosek o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów oraz ustanowienia adwokata
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Halina Jakubiec po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. S. o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów oraz ustanowienia adwokata postanawia 1. przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych, 2. w pozostałym zakresie wniosek oddalić.

Uzasadnienie

Skarżąca J. S. w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. Oświadczyła, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.

Objaśniając swoją sytuację rodzinną podała, że brak jest osób z którymi pozostawałaby we wspólnym gospodarstwie domowym. Wskazała, że nie ma żadnych nieruchomości, zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.

Stałe miesięczne dochody swego gospodarstwa domowego oszacowała na kwotę 600 otrzymywanej diety radnego. Podkreśliła, iż jej stan majątkowy i finansowy jest wystarczający na pokrycie kosztów sądowych i zapewnienie należnej pomocy prawnej w postępowaniu.

Wzywana o złożenie dodatkowych oświadczeń i przedłożenie wskazywanych dokumentów źródłowych wyjaśniła, że wynajmuje mieszkanie w B. Miesięczny czynsz wynosi 580 zł (dowód: umowa najmu). Dodatkowo ponosi miesięcznie opłaty: gaz ok. 120 zł, prąd 30 zł, woda ok. 40 zł. Skarżąca uwidoczniła również posiadane długi wskazując, że ma ich kolejno: 9000 zł z tytułu opłat czynszowych, 6000 zł w ZUS-ie, 4500 zł w Kredyt Banku oraz łącznie 45 000 zł u osób fizycznych. Ze spłatą tych zobowiązań J. S. pozostaje w zwłoce. Ustalone raty spłat zaciągniętego kredytu wynoszą 460 zł miesięcznie (dowód: kopia umowy kredytu wraz z harmonogramem spłat). Zgodnie z wyjaśnieniami skarżącej pożyczki u osób fizycznych są wymagalne a jeden z pożyczkodawców uzyskał w stosunku do niej nakaz zapłaty na kwotę 26.397 zł Ponadto wskazała, że z wykształcenia jest prawnikiem, prowadzi własną działalność gospodarczą, która od kilku miesięcy nie przynosi jej dochodu z uwagi na przerwy powodowane chorobą. Posiada dwa konta bankowe.

Jedno dla obsługi zaciągniętego kredytu a drugie oszczędnościowo - rozliczeniowe. W przeciągu trzech miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżąca odnotowywała na nim obroty, wpływy zaś wyniosły około 6300 zł. Dietę radnego otrzymuje gotówką bezpośrednio w kasie Starostwa Powiatowego w B.

Postanowieniem z dnia 15.02.2008r. Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie oddalił wniosek J. S.

Na powyższe postanowienie skarżąca wniosła sprzeciw, dołączając kopię karty leczenia szpitalnego za okres od 18.02.2008r. do 26.02.2008r, kopię deklaracji podatkowej za rok 2006, dokumenty wskazujące na toczące się postępowanie o eksmisję z lokalu wynajmowanego przez skarżącą. W aktach znajdują się również kopie faktur VAT wystawionych z tytułu zakupu środka Z. impl. podskórny na kwotę łącznie 616, 78 g r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Wniosek J. S. o zwolnienie od kosztów sądowych zasługuje na uwzględnienie w części tj. w postaci zwolnienia od kosztów sądowych.

Zgodnie z art. 245 § 1 i 2 ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym, przy czym Sąd nie jest związany zakresem wniosku skarżącego. Ocenie Sądu podlega to w jakim zakresie J. S. wykazała, że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania tj. czy wykazała, że nie może ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania czy nie może ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie (zgodnie z art. 246 § 1 ppsa). Istotne jest, że otrzymuje stałą miesięczna dietę radnego w wysokości 600 zł miesięcznie oraz prowadzi działalność gospodarczą, której nie zawiesiła pomimo powtarzających się problemów zdrowotnych. Ponadto wykazała, że w okresie trzech miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o prawo pomocy, w roku 2007 otrzymywała wynagrodzenie z tytułu działalności rzędu 5.000 zł. Nasuwa powyższe wniosek, że skarżąca dysponuje dwoma źródłami dochodów, z których pokrywała i pokrywa bieżące wydatki, jednym słowem dysponuje środkami pieniężnymi oraz możliwościami faktycznymi by środki te uzyskiwać a następnie wydatkować je częściowo na cele postępowania sądowego. W tym miejscu należy nadmienić, że skarżąca wbrew deklaracji złożonej w sprzeciwie przedstawiła jedynie kopię deklaracji podatkowej za rok 2006, brak jest natomiast za rok 2007. Jednocześnie Sąd ma na uwadze, że J. S. posiada bardzo duże zadłużenie (64 500 zł) wobec banku jak i wobec osób fizycznych, co dowodzi nakaz zapłaty wydany przez Sąd jak i postępowanie eksmisyjne z lokalu zajmowanego przez nią zainicjowane wskutek niepłacenia czynszu. Zobowiązanie to wraz z zobowiązaniami wynikającymi z tytułu pokrywania stałych miesięcznych wydatków (mediów) w wysokości łącznej ok. 190 zł oraz z tytułu leczenia nasuwa z kolei wniosek, że obowiązek pokrycia pełnych kosztów postępowania, w tym kosztów sądowych, jest zbyt dużym obciążeniem finansowym dla J. S. tj. wiązałby się z uszczerbkiem utrzymania koniecznego dla niej samej, a nie jest celem postępowania sądowego by doprowadzić strony do ubóstwa.

Wobec powyższego, Sąd na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyznał J. S. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych, oddalając wniosek w pozostałym zakresie.

Strona 1/1