Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. Z. o wymierzenie grzywny Wojewodzie postanawia: oddalić wniosek.
W dniu 16 października 2013 r. G. Z. złożyła w Urzędzie Wojewódzkim skargę na uchwały Rady Dzielnicy A z dnia 15 lutego 2011 r. nr [...], [...], [...] i [...], domagając się stwierdzenia ich nieważności.
W piśmie z dnia 4 listopada 2013 r. nr [...] Wojewoda poinformował G. Z., iż nie jest uprawniony do oceny legalności uchwał rad dzielnic i nie posiada kompetencji do przekazywania do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniosków o uznanie za nieważne uchwał rad dzielnic, ponieważ taka kompetencja nie wynika z obowiązujących przepisów prawa.
Pismem z dnia 10 lutego 2014 r. G. Z. wniosła o wymierzenie grzywny Wojewodzie z powodu nie przekazania do Sądu jej skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami.
W odpowiedzi na wniosek Wojewoda wniósł o jego odrzucenie, względnie o jego oddalenie. Wojewoda podtrzymał swoje stanowisko, że nie jest uprawniony do badania legalności uchwał rad dzielnic i nie posiada kompetencji do przekazywania skarg na te uchwały do WSA w Krakowie. Zdaniem Wojewody, skarga powinna zostać wniesiona za pośrednictwem Rady Dzielnicy A i to Rada powinna ją przekazać do sądu administracyjnego. Wojewoda stwierdził, iż nie jest organem, o którym mowa w art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i nie można wymierzyć mu grzywny za nieprzekazanie akt do Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm., zwanej dalej p.p.s.a.), skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Zgodnie z § 2 tego przepisu, organ, o którym mowa w § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Natomiast art. 55 § 1 p.p.s.a. stanowi, że w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 tej ustawy. Wymierzenie grzywny przez sąd należy do środków dyscyplinujących organ administracji i ma na celu doprowadzenie przez organ do wykonania ciążącego na nim obowiązku. Należy również wskazać, iż kwestię wymierzenia grzywny na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a. ustawodawca pozostawił uznaniu sądu orzekającego, który rozstrzygając wniosek bierze pod uwagę wszystkie okoliczności danej sprawy.
Analiza akt sprawy prowadzi do wniosku, iż Wojewoda nie uchybił obowiązkowi, o którym mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a. Z treści tego przepisu wynika, że obowiązek przekazania do sądu skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy spoczywa na organie, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. W niniejszej sprawie skarżąca wniosła skargę na uchwały Rady Dzielnicy A, domagając się stwierdzenia ich nieważności. Oznacza to, że to Rada Dzielnicy A jest organem, o którym mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a., a nie Wojewoda. Skarżąca winna zatem była wnieść skargę za pośrednictwem Rady Dzielnicy A i dopiero w razie niewywiązania się przez Radę z obowiązku przesłania akt do Sądu, mogła złożyć wniosek o wymierzenie Radzie grzywny. Należy zatem uznać, że brak jest podstaw do wymierzenia grzywny Wojewodzie, gdyż nie miał on obowiązku przekazania skargi skarżącej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.
W związku z powyższym na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w sentencji.