Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski po rozpoznaniu w dniu 17 września 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie z wniosku V. P. o wymierzenie grzywny Wojewodzie D. w przedmiocie nieprzekazania w terminie skargi postanawia: oddalić wniosek o wymierzenie grzywny.
Pismem z 19 kwietnia 2019 r., V. P. (dalej: skarżący) wniósł - za pośrednictwem Wojewody D. (dalej: Wojewoda, organ) - skargę na bezczynność w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. Natomiast pismem z 7 czerwca 2019 r. wnioskował o wymierzenie organowi grzywny. Uzasadniał, że na dzień jego złożenia nie dostał żadnego zawiadomienia o sposobie załatwienia skargi a materiały sprawy, których dotyczy skarga na bezczynność, nie zostały przekazane do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.
W odpowiedzi na w/w wniosek, Wojewoda wniósł o jego oddalenie. Wskazał, że decyzją z [...] maja 2019 r. udzielił skarżącemu zezwolenia na pobyt czasowy i pracę na terytorium RP do [...] maja 2022 r. Poinformował, że - po wydaniu decyzji i przekazaniu kopii akt do oddziału zajmującego się procedurą personalizacji karty pobytu - oryginał akt sprawy [...] został przekazany do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu pismem z [...] maja 2019 r. wraz ze skargą na bezczynność organu (pismo nadano 5 czerwca 2019 r.).
Z informacji znanych Sądowi z urzędu wynika, że w/w skarga została zadekretowana pod sygn. akt III SAB/Wr 456/19.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. - dalej: p.p.s.a.), skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Stosownie do art. 54 § 2 p.p.s.a. organ, o którym mowa w § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. Przepis art. 55 § 1 p.p.s.a. stanowi natomiast, że w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a., sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.
W orzecznictwie podnosi się, że grzywna, o której mowa w art. 55 § 1 p.p.s.a., ma charakter mieszany: dyscyplinująco - restrykcyjny (por.: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 lipca 2006 r., II OSK 1024/06; www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Jednocześnie podkreśla się, że sąd administracyjny - rozważając zasadność grzywny i miarkując jej wysokość - może brać pod uwagę takie okoliczności jak m.in.: charakter, pozycję i sytuację organu administracji, przykład jaki postępowanie tego organu daje innym, wagę uchybienia w świetle standardów państwa prawnego, potrzebę kształtowania autorytetu wymiaru sprawiedliwości w optyce organów, a wreszcie i to, czy wnioskujący o wymierzenie grzywny będzie mógł mieć obiektywne poczucie, że wymierzona grzywna i związana z nią dolegliwość dla organu jest proporcjonalna do negatywnych konsekwencji, jakie wnioskującemu o wymierzenie grzywny przyniosło niedopełnienie przez organ dyspozycji art. 54 § 2 p.p.s.a. (postanowienie NSA z 17 stycznia 2014 r.; dostępne j/w).