Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie: WSA Stanisław Nitecki WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Protokolant: Starszy referent Agnieszka Janecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi Prezydenta Miasta G. na rozstrzygniecie nadzorcze Wojewody Ś. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasady wynajmowania lokali postanawia odrzucić skargę
Rada Miejska w G., na wniosek Prezydenta Miasta G., w dniu [...] r. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie wynajmowania lokali mieszkalnych wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Miasta G. Podstawę prawną tej uchwały stanowił art. 21 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tj. Dz. U. z 2005 r., nr 31, poz. 266 z późn. zm.) oraz art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 z późn. zmianami).
W § 2 pkt 1 tej uchwały zawarty został zapis o treści: "Lokale mieszkalne oddawane są w najem członkom wspólnoty mieszkaniowej nieposiadającym tytułu prawnego do innego mieszkania lub budynku mieszkalnego, którzy udokumentują fakt zamieszkiwania w G. przez okres co najmniej 3 lat przed datą złożenia wniosku.".
Wojewoda Ś. w dniu [...] r. wszczął postępowanie nadzorcze w trybie art. 61 § 4 k.p.a. w związku z art. 91 ust. 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 z późn. zmianami) w sprawie stwierdzenia nieważności tej uchwały w części wskazanej w jej § 2 pkt 1, jako sprzecznej z art. 32 Konstytucji RP.
Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym Wojewoda Ś. stwierdził nieważność zacytowanego powyżej § 2 pkt 1 przedmiotowej uchwały. Uznał bowiem, iż przyjęte w nim rozwiązanie sprzeczne jest z proklamowaną przez art. 32 Konstytucji RP zasadą równości i różnicuje prawo do starania się o mieszkanie z zasobu gminy od kryterium czasu zamieszkiwania na jej terenie, czym narusza art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.
Zdaniem Wojewody Ś. członkowie wspólnoty samorządowej muszą mieć jednakowe szanse uzyskania lokalu z zasobu mieszkaniowego gminy i zawarcia umowy najmu, niezależnie od czasu zamieszkiwania na terenie miasta. Na poparcie zaprezentowanego stanowiska, odwołał się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 5 listopada 1997 r. sygn. akt K.22/97 (OTK ZU 1997 r. 3-4 poz. 41 str. 370), w którym stwierdzono, że wszystkie podmioty prawa (adresaci norm prawnych) charakteryzujące się tą samą cechą istotną mają być traktowane równo bez zróżnicowań zarówno dyskryminujących, jak i faworyzujących.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Miasto G. domagało się uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego. Zdaniem skarżącej, zapis § 2 pkt 1 przedmiotowej uchwały, przyznając pierwszeństwo osobom już zamieszkałym na jej terenie, nie pozbawia nikogo występowania z wnioskiem o przyznanie lokalu mieszkalnego z zasobu gminy. Celem zaś wprowadzenia takiego ograniczenia było skrócenie czasu oczekiwania na mieszkanie, zaś sam obowiązek zamieszkiwania na terenie gminy przez okres trzech lat nie narusza zasady równości. Skarżąca uznała, iż z natury rzeczy dobro jakim jest mieszkanie komunalne przeznaczone jest dla mieszkańców, których nie stać na zaspokojenie swoich potrzeb na wolnym rynku, a skoro dobra tego nie jest za dużo, to gmina mocą przepisu gminnego mogła ustanowić kryteria, których spełnienie gwarantuje szybszy do niego dostęp.