Sprawa ze skargi na decyzję SKO w C. w przedmiocie rodziny zastępczej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie rodziny zastępczej postanawia umorzyć postępowanie.

Uzasadnienie

W skardze z dnia [...] r. skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach K. S. zarzuciła wymienionej w sentencji postanowienia decyzji naruszenie przepisów postępowania. Ponadto wskazała, że zaskarżona decyzja jest krzywdząca dla jej rodziny. Przede wszystkim skarżąca domagała się przyznania pomocy pieniężnej dla rodziny zastępczej od dnia zabrania dzieci z Domu Dziecka, to jest od [...]r.

Odpowiadając na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie. Odnosząc się do zarzutów sformułowanych w skardze organ wyjaśnił, że elementem decydującym o przyznaniu pomocy jest wprawdzie data ustanowienia rodziny zastępczej, ale jednocześnie ustawodawca uzależnił przyznanie tej pomocy od drugiego warunku, to jest daty złożenia wniosku o przyznanie tej pomocy. Ponieważ skarżąca złożyła wniosek w dniu [...]r. to zatem przysługuje jej pomoc pieniężna od miesiąca, w którym został złożony wniosek. Nadto organ podkreślił, że zaskarżoną decyzją skierował sprawę do ponownego rozpoznania, gdyż rozstrzygnięcie sprawy po upływie dwóch lat od wydania pierwszej decyzji i zmianie obowiązujących przepisów prawa wymaga przeprowadzenia nowego postępowania dowodowego.

Pismem z dnia [...] r. skarżąca K. S. cofnęła skargę. W uzasadnieniu podała, że otrzymała kolejną decyzję organu, która ją zadowala.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przystępując do wyłożenia motywów, którymi kierował się Sąd w wydaniu swego rozstrzygnięcia, wskazać należy na treść przepisu art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej Ppsa. Zgodnie z tym przepisem skarżący może cofnąć skargę i cofnięcie skargi - co do zasady - wiąże sąd. Cofnięcie skargi podlega jednak kontroli sądu administracyjnego, bowiem sąd zobowiązany jest uznać tę czynność za niedopuszczalną, jeśli stwierdzi, że zmierza ona do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.

Odnosząc się do przesłanek ograniczających możliwość cofnięcia skargi Sąd w pierwszej kolejności ustalił, że nie zachodzi żadna z przyczyn wymienionych w art.156 Kodeksu postępowania administracyjnego. Zatem zaskarżona decyzja nie jest obarczona wadą stanowiącą powód stwierdzenia nieważności w trybie powołanego przepisu. Ustosunkowując się zaś, do drugiej z wyżej wymienionych negatywnych przesłanek cofnięcia skargi Sąd stwierdza, że nie jest celem skarżącej osiągnięcie tą czynnością niezgodnego z prawem stanu prawnego. Dlatego też, w rozpatrywanej sprawie cofnięcie skargi uznał za dopuszczalne.

Skoro skarżąca K. S. skutecznie cofnęła skargę, to Sąd stosownie do postanowień art. 161 § 1 pkt 1 Ppsa umorzył postępowanie.

Strona 1/1