Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Andrzej Majzner po rozpoznaniu w dniu 11 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.O. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa w sprawie statusu bezrobotnego w kwestii wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata postanawia: 1. odmówić przyznania prawa pomocy;
W treści pisma procesowego z dnia 12 maja 2014 r., a następnie w kolejnym piśmie z dnia 30 maja 2014 r. (doprecyzowującym charakter żądania), M.O. wniosła o ustanowienie adwokata z urzędu powołując się na brak wiedzy prawniczej koniecznej do obrony swoich interesów oraz na trudną sytuację materialną i życiową.
W odpowiedzi na wezwanie z dnia 9 czerwca 2014 r. skarżąca nadesłała urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym sprecyzowała, iż zakres jej żądania obejmuje nie tylko ustanowienie adwokata lecz nadto także zwolnienie od kosztów sądowych. Skarżąca podniosła, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z ojcem, nad którym sprawuje opiekę. Utrzymują się oni z emerytury ojca (1.800 zł) oraz wynagrodzenia pobieranego przez nią w ramach umów o dzieło i umów zleceń (w bieżącym roku uzyskała z tego tytułu zaledwie 500 zł). Równocześnie z treści formularza, a nadto z wyjaśnień uzupełniających udzielonych przez stronę w piśmie z dnia 3 września 2014 r. wynika, iż jest ona właścicielką mieszkania o powierzchni 47 m2 położonego w Z. oraz gospodarstwa rolnego w S. składającego się z gruntów (1,4 ha) i budynku mieszkalno-gospodarczego, z kolei jej ojciec posiada mieszkanie położone w Z. o powierzchni 33 m2. Skarżąca dodała, że oba wyżej wymienione mieszkania są od wielu miesięcy wystawione na sprzedaż, jednak do tej pory nie znalazł się kupiec. Wskazała przy tym na konieczność ponoszenia znacznych wydatków związanych z utrzymaniem rzeczonych mieszkań (odpowiednio 500 zł oraz 600 do 700 zł).
Do wniosku dołączone zostało między innymi orzeczenie o zaliczeniu ojca skarżącej do lekkiego stopnia niepełnosprawności oraz decyzja ZUS potwierdzająca wysokość pobieranej przezeń emerytury.
W toku rozpoznania wniosku zważono, co następuje.
Stosownie do art. 243 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., stronie na jej wniosek może być przyznane prawo pomocy. Zgodnie zaś z art. 245 §1 przywołanej regulacji, prawo pomocy może zostać udzielone w zakresie częściowym lub całkowitym.
W pierwszej kolejności należy odnotować, że skarga w niniejszej sprawie została złożona na decyzję administracyjną wydaną w przedmiocie statusu bezrobotnego. Tym samym skarżąca jest objęta w niniejszym postępowaniu zwolnieniem od kosztów sądowych z mocy samego prawa na podstawie art. 239 pkt 1 lit. b) p.p.s.a., a co za tym idzie, jej wniosek o zwolnienie z obowiązku uiszczenia rzeczonych kosztów jest bezprzedmiotowy i jako taki nie podlega rozpoznaniu.
Odnosząc się natomiast do wniosku M.O. o ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika trzeba podnieść, iż w myśl zasady wynikającej z art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym (zgodnie z art. 245 §3 p.p.s.a. mogącym obejmować między innymi ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego) następuje wtedy, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.