Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax, , , po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. P. na Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. w przedmiocie usług opiekuńczych w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika postanawia: oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy 4
Pismem z dnia 10 lutego 2016 r. A. P. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na naruszenie prawa przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w B. (GOPS). Wskazał, że w dniu 10 kwietnia 2015 r. złożył wniosek o umieszczenie w domu pomocy społecznej. Podczas pobytu w Szpitalu w okresie od 26 listopada 2015 r. do 23 grudnia 2015 r. skarżący nie mógł odebrać kierowanej do niego korespondencji z GOPS. Dlatego zwrócił się do Kierownika GOPS o powtórne doręczenie korespondencji, jednakże Kierownik GOPS poinformował o braku podstaw do jej ponownej wysyłki. Wobec tego A. P. zwrócił się do Sądu "licząc na rozstrzygnięcie co do odmowy przesłania korespondencji". W skardze zawarł także wniosek o wyznaczenie pełnomocnika z urzędu w celu reprezentowania go przed Sądem.
W odpowiedzi na skargę Kierownik GOPS poinformował, że po wszczęciu postępowania w sprawie umieszczenia w domu pomocy społecznej, postępowanie zostało zawieszone w związku z wnioskiem strony z dnia 22 maja 2015 r. Następnie w dniu 9 października 2015 r. postępowanie zostało podjęte, gdyż skarżący poinformował o zakończeniu leczenia w placówce medycznej. W dniu 16 listopada 2015 r. uwzględniając sytuację strony wydano decyzję o odmowie umieszczenia A. P. w domu pomocy społecznej. Jednocześnie wydano decyzję o udzieleniu pomocy w formie usług opiekuńczych w grudniu 2015 r., która została doręczona w trybie art. 44 K.p.a. i zwrócona do organu ze skutkiem domniemania doręczenia. W dniu 4 stycznia 2016 r. A. P. zwrócił się o ponowne doręczenie przedmiotowej decyzji, jednakże organ poinformował stronę, że brak takiej możliwości w związku z uprzednim prawidłowym jej doręczeniem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 244 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Stosownie natomiast do art. 245 § 1 cytowanej ustawy prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym, przy czym zgodnie z art. 243 P.p.s.a. może być ono przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w jego toku.
Zgodnie natomiast z regulacją art. 247 P.p.s.a. prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi.
Należy wskazać, że z oczywistą bezzasadnością skargi mamy do czynienia przede wszystkim wówczas, gdy obowiązujące przepisy prawa jednoznacznie wykluczają możliwość uwzględnienia żądania skarżącego. Chodzi więc o taką sytuację, w której zarówno stan faktyczny jak i prawny konkretnej sprawy nie budzi wątpliwości, co do braku szans na wydanie pozytywnego dla skarżącego rozstrzygnięcia bądź zachodzą przesłanki odrzucenia skargi (por. J. P. Tarno "Postępowanie przed sądami administracyjnymi. Komentarz" Warszawa 2008, s. 591).
W niniejszym postępowaniu mamy właśnie do czynienia z wyżej opisaną sytuacją. A. P. w skardze kwestionuje odmowę ponownego doręczenia decyzji z [...] w sprawie usług opiekuńczych, która została mu wcześniej doręczona w trybie art. 44 K.p.a. Podkreślenia wymaga, że tak oznaczony przedmiot zaskarżenia nie mieści się w katalogu spraw należących do właściwości sądów administracyjnych (art. 3 § 2 P.p.s.a.)
Powyższa okoliczność w zakresie prawa pomocy wskazuje na oczywistą bezzasadność skargi w rozumieniu art. 247 P.p.s.a.
Wobec tego należało orzec jak w sentencji.
-----------------------
2