Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys, po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. S. na decyzję Wojewody Ś. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie należności przedemerytalnych p o s t a n a w i a: umorzyć postępowanie.
Opisaną wyżej decyzją Wojewoda Ś. utrzymał w mocy decyzję Zastępcy Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w T. G. z dnia [...] r., którą uchylił on decyzję własną o przyznaniu zasiłku przedemerytalnego i orzekł o nie przyznaniu tegoż zasiłku z dniem [...] r. W uzasadnieniu decyzji organu odwoławczego, wskazano, iż prawidłowo organ pierwszej instancji - po wznowieniu postępowania - odmówił skarżącej przyznania zasiłku, skoro już w dacie składania wniosku, a następnie przez cały okres pobierania zasiłku otrzymywała ona rentę rodzinną w wysokości przekraczającej połowę najniższego wynagrodzenia. Nie spełniała więc warunków do uzyskania statusu osoby bezrobotnej, a w konsekwencji nie mogła uzyskać uprawnień do zasiłku przedemerytalnego w myśl art. 37j ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Nie godząc się z tą decyzją J. S. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Cofnęła ją jednak pismem procesowym z dnia [...] r. wskazując, iż doszła do porozumienia z Powiatowym Urzędem Pracy, pragnie zawrzeć z organem ugodę oraz zwrócić pobraną kwotę zasiłku przedemerytalnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Uprawnienie strony skarżącej do cofnięcia skargi przewidziane zostało w przepisie art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Zgodnie z jego treścią, wspomniana czynność procesowa wiąże Sąd. Jednakże Sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie zachodzi żadna z wymienionych przesłanek negatywnych, a zatem zasadne jest stwierdzenie, że wydanie wyroku w niniejszym postępowaniu - wobec skutecznego cofnięcia skargi - stało się zbędne.
Daje to postawę do umorzenia postępowania w oparciu o przepis art. 161 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W tej sytuacji, na podstawie powołanego wyżej przepisu, orzeczono jak sentencji.