Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prezydenta Miasta R. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska dyrektora Gimnazjum nr [...] w R. w kwestii wniosku N. M. o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika postępowania p o s t a n a w i a: odmówić dopuszczenia N.M. do udziału w postępowaniu sądowym w charakterze uczestnika postępowania
Wojewoda [...] rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] r. nr [...] stwierdził nieważność zarządzenia Prezydenta Miasta R. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie odwołania N. M. ze stanowiska Dyrektora Gimnazjum nr [...] w R.
W piśmie z dnia 23 czerwca 2016 r. N. M. - reprezentowany przez pełnomocnika - wniósł o dopuszczenie go do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika. Jako podstawę prawną wniosku wskazał art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 718) zwanej dalej w skrócie P.p.s.a. Podniósł, że o istnieniu interesu prawnego w danej sprawie decyduje norma prawa materialnego, na której oparto zaskarżony akt administracyjny. Podkreślił, że w wyroku z dnia 25 stycznia 2010 r. (sygn. akt I OSK 1266/09) NSA stwierdził, iż dyrektor jest uczestnikiem postępowania na prawach strony w sprawie ze skargi burmistrza na rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody dotyczące zarządzenia o unieważnieniu konkursu na stanowisko dyrektora szkoły publicznej. Następnie podniósł, że zarządzenie organu o odwołaniu go ze stanowiska dyrektora dotyczy sfery jego uprawnień i w związku z tym za uzasadniony należy uznać wniosek o dopuszczenie go do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika. Podniósł, że zgodnie z orzecznictwem sądowoadministracyjnym, akt odwołania dyrektora szkoły w trybie art. 38 ustawy o samorządzie gminnym, nie należy wyłącznie do czynności ze sfery prawa pracy, lecz jest aktem prawnym o podwójnym charakterze, wywołującym skutki zarówno w sferze prawa pracy, jak również w sferze publicznoprawnej. Wskazał także, że przed Sądem Rejonowym w R. toczy się postępowanie z jego powództwa przeciwko Gimnazjum nr[...] w R. o zapłatę odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem odwołania ze stanowiska dyrektora Gimnazjum Nr [...] w R.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 33 § 2 P.p.s.a. udział w charakterze uczestnika może zgłosić również osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego, a także organizacja społeczna, o której mowa w art. 25 § 4, w sprawach innych osób, jeżeli sprawa dotyczy zakresu jej statutowej działalności.
Wniosek N. M. o dopuszczenie go do udziału w niniejszym postępowaniu w charakterze uczestnika nie zasługiwał na uwzględnienie. Przedmiotem skargi w sprawie jest rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] podjęte w trybie art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 446). Podkreślenia zatem wymagało, że postępowanie nadzorcze podejmowane jest z urzędu i toczy się wyłącznie z udziałem organu nadzorczego i podmiotu nadzorowanego. Wobec tego, zgodnie z art. 98 ust. 3 tej ustawy, do złożenia skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze uprawniona jest tylko gmina lub związek międzygminny, których interes prawny, uprawnienie albo kompetencja zostały naruszone. Należało zatem podzielić ocenę prawną zawartą w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 lipca 2014r. sygn. akt IV SA/Gl 1331/13, że cytowany przepis stanowi lex specialis w stosunku do art. 50 § 1 P.p.s.a., który przyznaje legitymację skargową każdemu, kto ma w tym interes prawny. Posiadanie legitymacji skargowej lub jej brak przesądzają z kolei o tym, czy dana osoba jest lub może być uczestnikiem postępowania sądowoadministracyjnego. Jeżeli zatem określony podmiot nie może wnieść skargi, to nie może także uczestniczyć w postępowaniu sądowym. Wobec tego nie zasługuje na uwzględnienie przedstawiona we wniosku argumentacja N.M. i z uwagi na to, na podstawie art. 33 § 2 P.p.s.a., należało orzec jak w sentencji.