Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz- Furmanik, , , po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z.M. na czynność Komendanta Powiatowego Policji w R. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Wnioskiem z dnia [...] asp. sztab. Z.M. zwrócił się do Komendanta Powiatowego Policji w R. z wnioskiem o zwrot kosztów dojazdów komunikacją autobusową z miejscowości R. do miejscowości pełnienia służby, tj. do C. w okresie od dnia [...].
W odpowiedzi na powyższy wniosek Komendant Powiatowy Policji w R. pismem z dnia [...] nr [...] (doręczone skarżącemu dnia [...]) przyznał asp. sztab. Z.M. należności w wysokości ceny biletu miesięcznego za przejazd koleją.
Dnia [...] asp. sztab. Z.M. wezwał Komendanta Powiatowego Policji w R. do usunięcia naruszenia prawa poprzez stwierdzenie bezskuteczności czynności materialno- technicznej z zakresu prawa administracyjnego polegającego na przyznaniu w okresie od [...] świadczenia pieniężnego z tytułu zwrotu kosztów dojazdów z miejscowości pobliskiej do miejsca pełnienia służby w cenie biletu Kolei Śląskich.
Komendant Powiatowy Policji w R. nie udzielił odpowiedzi na powyższe wezwanie.
W piśmie z dnia [...] (nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w tej samej dacie) Z.M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na czynność Komendanta Powiatowego Policji w R. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 3 § 1 i § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. 2012, poz. 270) zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na m. in. inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień albo obowiązków wynikających z przepisów prawa. Ponadto zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 ze zm.) policjantowi, który zajmuje lokal mieszkalny w miejscowości pobliskiej miejsca pełnienia służby, przysługuje zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby w wysokości ceny biletów za przejazd koleją lub autobusem.
W związku z powyższym oraz mając na uwadze aktualne orzecznictwo sądów administracyjnych, w szczególności wyrok WSA w Łodzi z dnia 8 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Łd 16/13, czy wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 2 sierpnia 2011 r. sygn. akt II SA/Rz 554/11 (orzeczenia dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych) wskazujących, że wypłata bądź odmowa wypłaty policjantowi stosownej kwoty pieniężnej przez właściwego Komendanta Policji tytułem zwrotu kosztów dojazdu następuje w drodze czynności materialno - technicznej podlegającej kognicji sądów administracyjnych a tym samym należy stwierdzić, iż skarga Z.M. na czynność Komendanta Powiatowego Policji w R. z dnia [...] Nr [...] jest dopuszczalna.
Skuteczne wniesienie takiej skargi uzależnione jest jednak od wyczerpania trybu określonego w art. 52 § 3 P.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a., można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa. Skargę do sądu, jak to przewiduje art. 53 § 2 P.p.s.a., wnosi się w terminie 30 dni od daty doręczenia przez organ odpowiedzi na wezwanie, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi, w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
Przenosząc powyższą regulację na grunt rozpoznawanej sprawy należy wskazać, że z chwilą złożenia przez Z.M. wezwania do usunięcia naruszenia prawa rozpoczął swój bieg sześćdziesięciodniowy termin do wniesienia skargi. Z wezwaniem skarżący wystąpił w dniu [...], a zatem termin ten upływał w dniu [...]. Ponieważ przed upływem tego terminu organ nie doręczył skarżącemu odpowiedzi na wezwanie, tym samym z dniem [...] ostatecznie upłynął termin do wniesienia skargi. Ponieważ skarga została przekazana organowi w dniu [...] zatem należałoby uznać, że została wniesiona z uchybieniem terminu, co obligowało Sąd do jej odrzucenia, zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a.