Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Walentek po rozpoznaniu w dniu 20 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. S. (S.) na pismo Prezydenta Miasta J. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie rozwiązania umowy w sprawie pełnienia funkcji zawodowej niespokrewnionej z dzieckiem wielodzietnej rodziny zastępczej w kwestii wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy
Pismem z dnia [...] maja 2013 r. E. S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na pismo Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w J., działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta J., z dnia [...] r. w sprawie rozwiązania z dniem [...] r. bez zachowania okresu wypowiedzenia umowy zawartej w dniu [...] r. z E. i J. S. w przedmiocie powierzenia pełnienia funkcji zawodowej niespokrewnionej z dzieckiem wielodzietnej rodziny zastępczej.
W dniu 3 września 2013 r. do tut. Sądu wpłynął urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym E. S. domagała się ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 244 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Stosownie zaś do art. 245 § 1 tej ustawy prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym, przy czym zgodnie art. 243 § 1 P.p.s.a może być ono przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku.
Natomiast po myśli art. 247 P.p.s.a, prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi. O oczywistej bezzasadności skargi można mówić, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega najmniejszej wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona. Chodzi więc o sytuację, w której obowiązujące prawo jasno i jednoznacznie wyklucza możliwość uwzględnienia żądania skarżącego (por. J. P. Tamo Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz Warszawa 2006, str. 508). Przyjdzie zauważyć, iż bezzasadność skargi należy również łączyć z dopuszczalnością jej wniesienia do sądu.
W niniejszej sprawie mamy właśnie do czynienia z wyżej opisaną sytuacją. Przedmiotem skargi jest pismo z dnia [...]r. Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta J., o rozwiązaniu bez zachowania okresu wypowiedzenia umowy zawartej w dniu [...] r. z E. i J. S. w sprawie powierzenia im pełnienia funkcji zawodowej niespokrewnionej z dzieckiem wielodzietnej rodziny zastępczej. Powyższe pismo dotyczy rozwiązania umowy, do której zgodnie z art. 75 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej - Dz. U. z 2013 r., poz. 182 (obowiązującym na dzień jej zawarcia), odpowiednie zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego, dotyczące umowy zlecenia. Jest to więc sprawa ze stosunków z zakresu prawa cywilnego. Natomiast do rozpoznawania spraw cywilnych powołane są sądy powszechne (art. 2 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego).
Tym samym zaskarżone pismo nie podlega właściwości sądu administracyjnego, a okoliczność ta w zakresie prawa pomocy wskazuje na oczywistą bezzasadność skargi w rozumieniu art. 247 P.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze należało orzec jak w sentencji.