Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Adam Mikusiński po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2005r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. W na decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.
Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. uchyliło decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...] r. Nr [...] odmawiającą przyznania B. W. dodatku mieszkaniowego i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.
W dniu [...] r. B. W. złożył w Urzędzie Miasta C. skargę "do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C.". Jako przedmiot zaskarżenia skarżący wskazał decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...] r. Nr [...] o odmowie przyznania mu dodatku mieszkaniowego. W uzasadnieniu skargi skarżący podał, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. rozpatrując odwołanie od decyzji Prezydenta Miasta C. podzieliło jego wniosek i orzekło o uchyleniu zaskarżonej decyzji oraz przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Zdaniem skarżącego argumentacja zawarta w decyzji organu odwoławczego jest jednoznaczna i zgodna ze stanem faktycznym. Skarżący podkreślił, że spełnił wszelkie wymogi faktyczno-prawne, od których zależy przyznanie dodatku mieszkaniowego. Ponieważ kryteria te są obligatoryjne, zdaniem skarżącego, stanowisko organu I instancji budzi sprzeciw.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. postulowało jej odrzucenie jako niedopuszczalnej. Z treści skargi wynika bowiem wyraźnie, że złożona została na decyzję organu pierwszej instancji, która to decyzja w chwili wnoszenia skargi już nie funkcjonowała w obrocie prawnym. Została bowiem uchylona decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r.
Zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.s.a., sąd odrzuca skargę jeżeli z innych przyczyn niż wymienione w pkt 1-5 tego przepisu wniesienie skargi jest niedopuszczalne.
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego mogła być jedynie decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] r., o czym skarżący został prawidłowo pouczony przez organ II instancji. Tymczasem z treści skargi z dnia [...] r. jednoznacznie wynika, że złożona ona została na decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...] r., a więc na rozstrzygnięcie organu I instancji. Skarżący stwierdził, że w Samorządowe Kolegium Odwoławcze w uwzględnieniu jego odwołania orzekło o uchyleniu zaskarżonej decyzji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji, a przedstawiona przez Kolegium argumentacja prawna jest jednoznaczna i zgodna ze stanem faktycznym. Sprzeciw skarżącego budzi natomiast stanowisko organu I instancji przedstawione w decyzji z dnia [...] r. Skarżący wyraził aprobatę dla rozstrzygnięcia wydanego przez organ II instancji kwestionując jednocześnie decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...] r. Brak było więc podstaw, aby uznać, że przedmiotem skargi była w istocie decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Należy przy tym zgodzić się ze stanowiskiem Samorządowego Kolegium Odwoławczego wyrażonym w odpowiedzi na skargę, że zaskarżona decyzja Prezydenta Miasta C. w chwili wniesienia skargi nie funkcjonowała w obrocie prawnym, gdyż została uchylona decyzją z dnia [...] r.
Sprawa została przekazana organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego Prezydent Miasta C. wyda odrębne rozstrzygnięcie w przedmiocie wniosku skarżącego o przyznanie mu dodatku mieszkaniowego. Od rozstrzygnięcia tego będą służyły skarżącemu środki zaskarżenia przewidziane w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego.
Mając powyższe na uwadze, skargę B. W. na decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...] r. Nr [...] należało natomiast uznać za niedopuszczalną.
Dlatego też, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.s.a. orzeczono jak w sentencji.