Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi L.B. na pismo Wojewody Ś. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie przeciwdziałania bezdomności postanawia: odrzucić skargę
Wnioskiem z dnia [...], skierowanym do Ministerstwa Finansów w W., L.B. kwestionował skuteczność działań Wojewody Ś., żądał wszczęcia postępowania administracyjnego i wydania decyzji w sprawie odmowy realizacji przez Wojewodę Ś. lokalnego programu przeciwdziałania bezdomności dla mieszkańców miasta K. w roku [...] i [...].
Wskazany powyżej adresat zwrócił wniosek do Wojewody Ś., celem jego wykorzystania przy sprawowaniu nadzoru nad Gminą K.
W pisemnej odpowiedzi z dnia [...] udzielonej L.B. Wojewoda Ś. wyjaśnił, że Rada Miasta K. w dniu [...] podjęła uchwalę nr [...], w której negatywnie rozpatrzyła jego wniosek w przedmiocie braku w budżecie Gminy K. na rok [...] pieniędzy na sfinansowanie lokalnego programu pomocy społecznej przeznaczonego dla mieszkańców K. w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej jaką jest utrzymanie mieszkania. Wojewoda Ś. zauważył również, że skarga L.B. z dnia [...] na działanie tegoż Wojewody w zakresie unieważnienia powołanej uchwały Rady Miasta K. została rozpoznana w trybie skargowym przewidzianym w Dziale VIII Kodeksu postępowania administracyjnego i przekazana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, który uznał skargę za niedopuszczalną i odrzucił ją postanowieniem z dnia 5 lutego 2007 r. sygn. akt IV SA/Gl 13/07.
L.B. pismem procesowym z dnia [...] złożył skargę na opisane powyżej pismo Wojewody Ś. z dnia [...] nr [...].
W odpowiedzi na skargę z dnia [...] i piśmie z dnia [...] Wojewoda Ś. podniósł, że przedmiotem skargi L.B. jest sposób rozpatrzenia w trybie art. 238 K.p.a. jego wniosku z dnia [...], dotyczącego realizacji programu przeciwdziałania bezdomności dla mieszkańców K. w roku [...] i [...]. Postępowanie to zostało zakończone czynnością materialno-techniczną tj. zawiadomieniem o sposobie załatwienia skargi, jakim jest zaskarżone pismo. W związku z tym wnioskował o odrzucenie skargi, która jego zdaniem, jako niedopuszczalna nie podlega kognicji sądów administracyjnych.
Postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2007 r. sygn. akt IV SA/Gl 667/07 tut. Sąd oddalił wniosek L.B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, a zażalenie na to postanowienie zostało oddalone ostatecznym i niezaskarżalnym postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 października 2007 r. sygn. akt I OZ 788/07.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z ustawą z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z póżn. zm.), zwaną dalej w skrócie P.p.s.a., sąd administracyjny orzeka w sprawach skarg na decyzje administracyjne, postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, egzekucyjnym, zabezpieczającym bliżej określone w art. 3 § 2 pkt 1 i 2, inne akty wymienione w pkt 4 - 7 tego przepisu oraz bezczynność organów w przypadkach określonych w jego pkt 1 - 4 a (art. 3 § 2 P.p.s.a.). Z powyższych uregulowań wynika jednoznacznie, że sądy administracyjne są właściwe do kontroli orzeczeń lub czynności w sprawach z zakresu administracji publicznej.